✍️ Pastoral Reflection Series – Part 1 | 📖 1 Pedro 3:7

INTRODUCTION

Maraming beses, ang mga damdamin ng mga asawang babae ay nananatiling tahimik—hindi dahil wala silang nais sabihin, kundi dahil wala nang nakikinig. Sa mundo ng pagod, pressure, at responsibilidad, minsan ang pinaka-nagdurusang bahagi ng tahanan ay hindi ang mga pisikal na dingding, kundi ang puso ng ilaw ng tahanan—ang asawa.

Sa Biblia, malinaw ang panawagan sa mga lalaki.

Sabi sa 1 Pedro 3:7:

“Gayundin kayong mga lalaki, pakitunguhan ninyo nang maayos ang inyong mga asawa. Magsama kayo sa kanila nang may pang-unawa, bilang sa isang mas mahina at marupok na sisidlan…”

Ang talatang ito ay hindi insulto, kundi paalala:

Ang damdamin ng mga babae ay hindi kahinaan. Ito’y biyaya ng Diyos.

Hindi natin kayang magkaroon ng malusog na tahanan kung wala tayong pang-unawa sa puso ng ating kabiyak. At bilang mga mananampalataya, lalong hindi natin kayang manalangin nang may bisa kung ang emosyon ng ating asawa ay patuloy nating binabalewala.

1. Emosyon ng Babae: Biyaya, Hindi Kahinaan

(Basahin: 1 Pedro 3:7)

Kapag sinabi ng Biblia na ang babae ay “mas mahinang sisidlan,” hindi ibig sabihin ay sila’y mababa o kulang. Sa halip, sila ay parang porcelain vase—mamahalin, marupok, at kailangang ingatan.

Ang emosyon ng isang babae ay hindi “drama” lang.

Kapag siya’y umiiyak, baka hindi niya kailangan ng solusyon—kailangan niya lang ng yakap. Kapag siya’y tahimik, baka hindi siya ok—baka puno na siya pero hindi niya alam kung paano sabihin.

Sa kultura ng pagiging “lalaki,” minsan sinasanay tayo na maging tahimik, matigas, at matipid sa emosyon. Pero hindi ito ang disenyo ng Diyos. Tayong mga lalaki ay tinawag hindi lang para maging provider—kundi maging tagapakinig, tagapagtanggol, at tagapag-unawa ng puso ng ating asawa.

2. Ang Pag-unawa sa Emosyon ng Asawa ay Paglalarawan ng Pag-ibig ni Cristo

(Basahin: Efeso 5:25)

“Mga lalaki, ibigin ninyo ang inyong asawa gaya ng pag-ibig ni Cristo sa iglesia…”

Si Cristo ay hindi lang namatay para sa iglesia. Siya’y nakinig, umunawa, at nagpakumbaba. Siya’y lumuhod at naghugas ng paa. Siya’y umiyak kasama ni Maria. Siya’y dumamay sa lungkot ni Marta.

Ganyan din tayo dapat sa ating mga asawa.

Hindi sapat ang salitang “Mahal kita.” Dapat may gawa. Dapat may pakikinig. Dapat may oras.

Dahil ang pag-ibig na walang malasakit ay hungkag.

At ang pananampalataya na hindi marunong umunawa sa damdamin ng asawa ay hindi buhay na pananampalataya.

3. Kapag Pinahalagahan ang Emosyon, Ang Buong Tahanan ay Pinagpapala

(Basahin: Kawikaan 31:26–28)

“Matalino siyang magsalita, at may kagandahang-loob sa kanyang pananalita… pinupuri siya ng kanyang asawa.”

Kapag ang asawang babae ay nararamdamang ligtas—emosyonal, espiritwal, at emosyonal—naglalabas siya ng grasya sa buong tahanan.

Lumalakas siya sa pag-aalaga. Nagsisilbi siyang inspirasyon sa mga anak. Ang kanyang mga salita ay nagiging balmsa sa mga sugat ng asawa.

Pero kabaliktaran din ang totoo:

Kapag ang kanyang damdamin ay pinapabayaan, unti-unti siyang kumikibo. Tumatahimik. At ang tahanan ay nawawala sa balanse.

Ang emosyon ng asawa ay parang termostat sa bahay. Kung malamig ang pakikitungo sa kanya, lalaganap ang lamig. Pero kung pinainit mo ng pag-unawa at pag-aaruga, magkakaroon ng kapayapaan.

4. Isang Buhay na Ilustrasyon

May isang lingkod ng Diyos na lumilingkod ng tapat sa misyon. 15 taon sa ibang bansa. Bawat taon ay punô ng conference, outreach, at Bible study. Pero sa isang pagtitipon, tinanong siya:

“Kumusta naman ang asawa mo sa lahat ng ito?”

Ang kanyang sagot ay tahimik:

“Ayos lang siya. Hindi naman siya nagrereklamo.”

Pero sa sulok ng bulwagan, may isang babaeng tahimik na umiiyak—ang kanyang asawa.

Minsan, ang katahimikan ay hindi kapayapaan. Ito’y panawagan:

“Pakinggan mo ako.”

“Kasama pa ba ako sa mundo mo?”

“Hindi lang ako tagapagluto. May puso rin akong nasasaktan.”

5. Konklusyon: Pag-unawa sa Puso ng Iyong Asawa ay Pagsamba sa Diyos

Mga kapatid, kung tayo’y seryoso sa ating pananampalataya, dapat tayong maging seryoso sa pag-unawa sa damdamin ng ating asawa. Hindi ito optional. Ito’y utos ng Diyos at salamin ng ating relasyon kay Cristo.

Kaya sa mga asawa:

Huwag balewalain ang luha. Pakinggan ang pananahimik. Mahalin hindi lang sa salita, kundi sa pakikiramay.

At sa mga asawang babae:

Huwag mawalan ng pag-asa. Ipagpatuloy ang panalangin. Alam ng Diyos ang nilalaman ng iyong puso.

Sa wakas, tandaan nating lahat:

Ang tunay na tahanan ay hindi nasusukat sa laki ng bahay, kundi sa lalim ng pag-uunawaan.

At ang tunay na lalaking maka-Diyos ay hindi lang marunong mag-provide—kundi marunong magmahal nang may malasakit.

📖 Reflection Questions:

Kailan mo huling tinanong ang iyong asawa kung kumusta ang kanyang damdamin? Sa anong bahagi ng kanyang emosyon ka hirap umunawa—at anong hakbang ang pwede mong gawin ngayon?

🛐 Panalangin:

“Panginoon, turuan Mo akong pakinggan ang puso ng aking asawa. Gawin Mo akong tulad ni Cristo—mahabagin, maunawain, at mapagmahal. Amen.”