Panimula

Isa sa mga pinakamasarap na bahagi ng araw ay ang paggising sa umaga—hindi dahil lang sa kape, o sa sinag ng araw, kundi dahil ito’y paalala na tayo’y binigyan muli ng panibagong pagkakataon ng Diyos. Hindi lahat ay nagigising. Hindi lahat ay nabibigyan ng bagong umaga. Ngunit tayo—ikaw at ako—ay nagising muli. Alam mo ba kung anong ibig sabihin noon? Ibig sabihin, may layunin pa ang Diyos para sa buhay mo. Ibig sabihin, may biyaya pa Siyang inilaan sa’yo. Ibig sabihin, ang Kanyang awa ay sariwa pa rin ngayon.

Sabi sa Panaghoy 3:22–23, “Sa kagandahang-loob ng Panginoon tayo’y hindi nalilipol, sapagkat hindi nagwawakas ang Kaniyang mga awa. Ang mga ito ay bago tuwing umaga; dakila ang Iyong katapatan.”

Kaibigan, kapatid, sa bawat paggising natin ay paalala na ang awa ng Diyos ay hindi nagmamaliw. Ito ay hindi nababawasan, hindi nauubos, kundi bago tuwing umaga. Ngunit ang tanong: Nakikita mo ba ito? Napapansin mo ba ang Kanyang biyaya? O masyado ka bang abala sa pag-scroll sa cellphone, sa pag-aalala sa trabaho, sa mga plano, kaya hindi mo na napapansin ang dakilang katapatan ng Diyos?

Ngayong umaga, samahan mo ako sa isang pagninilay kung paano natin mas malalim na makikilala ang awa ng Diyos na dumarating tuwing umaga. Sapagkat kung makikita natin ito nang malinaw, mamumuhay tayong may pag-asa, pasasalamat, at pananampalataya.

Katawan ng Mensahe

1. Ang Awa ng Diyos ay Sariwa Tuwing Umaga (Panaghoy 3:23)

Ang salitang “bago” sa talatang ito ay nagpapahiwatig ng kasariwaan. Hindi ito tira-tira mula kahapon. Hindi ito lumang biyaya. Bawat araw ay may bagong suplay ng awa at habag mula sa Diyos. Ang ating Diyos ay hindi Diyos ng pag-uulit lamang kundi Diyos ng mga panibagong simula.

Kapag tayo’y nagkamali kahapon, hindi ibig sabihin ay tapos na ang lahat. Hindi ito katapusan ng kwento. Ang bawat umaga ay paanyaya ng Diyos: “Anak, bumangon ka. Narito ako. Hindi pa huli ang lahat.” That is grace—biyaya na hindi natin kayang bayaran, ngunit ibinibigay pa rin sa atin ng may kasamang habag.

2. Ang Biyaya ng Diyos ay Hindi Nakasalalay sa Ating Performance (Efeso 2:8–9)

“Sapagkat sa biyaya kayo’y naligtas sa pamamagitan ng pananampalataya; at ito’y hindi sa inyong sarili: ito’y kaloob ng Diyos; hindi sa pamamagitan ng mga gawa, upang ang sinuman ay huwag magmapuri.”

Kung ang biyaya ng Diyos ay nakadepende sa kabutihan natin, wala ni isa sa atin ang karapat-dapat gumising ngayong araw. Subalit sa Kanyang habag, hindi tayo pinapagalitan sa tuwing tayo’y nagkukulang. Bagkus, niyayakap tayo ng Kanyang grasya. Ibig sabihin, kahit gaano ka nabigo kahapon, may grasya pa rin ngayon. Kahit nagkulang ka sa panalangin, sa pagbabasa ng Salita, sa paglilingkod—may awa pa rin sa iyo ang Diyos ngayong araw na ito.

3. Ang Paggising ay Paalala ng Layunin (Awit 118:24)

“Ito ang araw na ginawa ng Panginoon; tayo’y magalak at matuwa sa kanya.”

Bawat araw ay may layunin. Hindi ka ginising ng Diyos nang walang dahilan. Ang bagong araw ay hindi lamang para magtrabaho, mag-aral, o gumawa ng mga gawain—ito ay para mabuhay ka para sa Kanya. Kapag naunawaan natin na ang bawat umaga ay regalo mula sa Diyos, matututo tayong maging mapagpasalamat sa maliliit na bagay: ang hininga, ang init ng araw, ang pamilya, ang tahanan, at higit sa lahat—ang pagkakaroon ng pagkakataong mahalin ang Diyos nang higit pa kaysa kahapon.

Paglalapat

Kapatid, nais ng Diyos na sa bawat paggising mo, maalala mong ikaw ay mahal Niya. Hindi aksidente ang buhay mo. Hindi ka tinatawid sa bagong araw para lang magtiis, kundi para muling maranasan ang Kanyang awa at biyaya.

Ang problema ay hindi ang kakulangan ng biyaya—sapagkat laging may biyaya. Ang problema ay ang ating mga mata. Hindi natin ito laging nakikita. Kaya ngayong araw, subukan mong magbago ng paningin. Bago ka pa man mag-check ng phone mo, bago ka pa magmadaling kumilos—kilalanin mo muna ang awa ng Diyos.

Konklusyon

Sa bawat umaga, may mensahe ang Diyos para sa’yo:

“Anak, narito muli ang Aking awa. Hindi kita iniwan. Hindi pa tapos ang Aking ginagawa sa buhay mo.”

Huwag nating sayangin ang umagang ito. Gumising tayong may pananampalataya, may pasasalamat, at may bagong sigla na galing sa Kanya. Sapagkat ang gising na may kamalayan sa biyaya ng Diyos ay gising na may layunin, direksyon, at pag-asa.

Magpasalamat ka sa bawat paggising—sapagkat ito’y patunay na mahal ka pa rin ng Diyos.

Kung nais mong i-share ito sa isang kaibigan, simpleng paalala lang:

“Gising ka pa kasi may awa pa. At kung may awa pa, may pag-asa pa.”

Purihin ang Diyos sa Kanyang sariwa at walang hanggang biyaya.