2 Pedro 1:6b

Panimula

Mga kapatid, napansin niyo ba na sa buhay-Kristiyano, hindi sapat na kaya mong kontrolin ang sarili? Totoo, mahalaga ang self-control—pero may mga sitwasyon na kahit nakapigil ka sa sarili, may mga bagay pa ring hindi mo kontrolado.

Halimbawa:

Hindi mo kontrolado ang biglang pagkawala ng trabaho. Hindi mo kontrolado ang pagkakasakit ng mahal mo sa buhay. Hindi mo kontrolado ang pagtraydor sa iyo ng kaibigan. Hindi mo kontrolado ang bigat ng problema na dumarating kahit nagtatapat ka naman sa Diyos.

Kaya sinundan ni Apostol Pedro ang pagsupil sa sarili ng isang napakahalagang birtud: pagtitiis (perseverance o steadfastness).

👉 2 Pedro 1:6 – “…sa pagsupil sa sarili ay idagdag ninyo ang pagtitiis…”

Mapapansin natin: ito’y isang progression ng paglago.

Sa pananampalataya, idagdag ang kabutihan. Sa kabutihan, idagdag ang kaalaman. Sa kaalaman, idagdag ang pagsupil sa sarili. Sa pagsupil sa sarili, idagdag ang pagtitiis.

Bakit? Dahil ang pagsupil sa sarili ay kakayahang pigilan ang sarili sa maling reaksyon, pero ang pagtitiis ay kakayahang manatili sa tamang landas sa kabila ng matinding pagsubok.

Mga kapatid, ang buhay-Kristiyano ay hindi sprint kundi marathon. Hindi ito mabilisang karera, kundi mahabang paglalakbay ng pananampalataya. At sa paglalakbay na ito, kailangan ang pagtitiis.

Ngayong araw, ating pag-aaralan:

1. Ano ang ibig sabihin ng pagtitiis ayon sa Biblia?

2. Bakit mahalaga ang pagtitiis sa buhay-Kristiyano?

3. Paano natin maisasabuhay ang pagtitiis sa ating pang-araw-araw na buhay?

📖 Katawan ng Mensahe

1. Ano ang Ibig Sabihin ng Pagtitiis?

Sa Griyego, ang salitang ginamit dito ay hupomonē. Galing ito sa dalawang salita: hupo (under, sa ilalim) at menō (to remain, manatili).

👉 Literal: “ang kakayahang manatili sa ilalim ng bigat”.

Hindi lang ito pagtitiis na walang ginagawa, kundi pagtitiis na may pag-asa, pagtitiis na may pananampalataya, pagtitiis na may determinasyon na hindi bumitaw.

👉 Roma 5:3–4: “Nagagalak tayo sa ating mga kapighatian, dahil alam natin na ang kapighatian ay nagbubunga ng pagtitiis. At ang pagtitiis ay nagbubunga ng katangian, at ang katangian ay nagbubunga ng pag-asa.”

Kaya ang pagtitiis ay hindi passive na paghihintay, kundi active endurance—patuloy na lumalakad, patuloy na nananampalataya, kahit mabigat ang krus na pasan.

2. Bakit Mahalaga ang Pagtitiis?

A. Dahil ang pagsubok ay bahagi ng buhay-Kristiyano.

👉 Santiago 1:2–3: “Mga kapatid ko, ituring ninyong buong kagalakan kapag kayo’y dumaranas ng iba’t ibang pagsubok, yamang nalalaman ninyo na ang pagsubok sa inyong pananampalataya ay nagbubunga ng pagtitiis.”

Ang pagsubok ay hindi aksidente, kundi bahagi ng disenyo ng Diyos para palakasin ang ating pananampalataya. Walang Kristiyanong exempted sa pagsubok.

B. Dahil ang pagtitiis ang nagbibigay ng tibay sa pananampalataya.

Ang taong walang pagtitiis ay madaling bumigay sa gitna ng problema. Ang taong may pagtitiis ay nananatili hanggang wakas.

👉 Mateo 24:13: “Ngunit ang magtitiis hanggang sa wakas ay siyang maliligtas.”

C. Dahil ang gantimpala ng Diyos ay para sa mga nagtitiis.

👉 Apocalipsis 2:10: “Maging tapat ka hanggang kamatayan, at ibibigay ko sa iyo ang korona ng buhay.”

Ang Diyos ay naghanda ng gantimpala hindi para sa mga nagsimula lamang, kundi para sa mga nagtapos ng karera.

3. Paano Maisasabuhay ang Pagtitiis?

A. Sa Pananampalataya

Huwag agad bumigay sa pagdududa kapag hindi agad dumating ang sagot sa panalangin. 👉 Hebreo 10:36: “Sapagkat kailangan ninyo ang pagtitiis, upang sa paggawa ninyo ng kalooban ng Diyos ay matanggap ninyo ang ipinangako.”

B. Sa Paggawa ng Mabuti

Madali tayong mapagod sa paggawa ng tama kapag wala tayong nakikitang resulta. Pero ang sabi ng Galacia 6:9: “Huwag tayong magsawa sa paggawa ng mabuti, sapagkat sa kapanahunan ay mag-aani tayo kung hindi tayo magsisipaghinto.”

C. Sa Gitna ng Paghihirap

Kapag may sakit, kahirapan, o problema, tandaan: ang pagtitiis ay hindi kawalan ng pag-asa, kundi pagkapit sa Diyos. 👉 Roma 8:18: “Sapagkat inaakala kong ang mga pagtitiis sa kasalukuyang panahon ay hindi karapat-dapat ipantay sa kaluwalhatiang mahahayag sa atin.”

D. Sa Ating Paglakad Kasama ang Diyos

Ang pagtitiis ay nangangahulugan ng patuloy na pananampalataya kahit hindi natin nakikita ang buong larawan. 👉 Hebreo 12:1–2: “Takbuhin natin nang may pagtitiis ang takbuhin na inilagay sa harapan natin, na nakatingin kay Jesus, ang tagapamagitan at tagapagpasakdal ng ating pananampalataya.”

🖼️ Ilustrasyon

Isipin mo ang isang marathon runner. Hindi siya nanalo dahil mabilis siyang tumakbo sa unang kilometro. Nanalo siya dahil tinapos niya ang buong karera, kahit pawis na pawis, kahit masakit ang mga paa, kahit gusto na niyang sumuko.

Ganoon din ang Kristiyano. Ang Diyos ay hindi naghahanap ng pinakamabilis, kundi ng pinakatapat—yung tatakbo hanggang dulo, yung tatayo kahit ilang beses madapa, at yung hindi bibitaw kahit mabigat ang laban.

🙏 Konklusyon

Mga kapatid, natutunan natin ngayong araw:

Ang pagtitiis ay kakayahang manatili sa ilalim ng bigat, sa biyaya ng Diyos. Mahalaga ito dahil ito ang nagpapatibay ng ating pananampalataya at nagdadala ng gantimpala. Maisasabuhay natin ito sa pananampalataya, paggawa ng mabuti, pagtanggap ng pagsubok, at patuloy na paglakad kasama si Cristo.

👉 Kaya ang hamon: huwag lamang tayong matutong pigilan ang ating sarili (self-control), kundi matutong magpatuloy kahit mahirap (perseverance).

Panalangin:

“Panginoon, salamat sa Iyong salita na nagpapaalala sa amin na ang buhay-Kristiyano ay hindi sprint kundi marathon. Turuan Mo kami ng pagtitiis sa gitna ng pagsubok. Palakasin Mo ang aming pananampalataya upang hindi kami sumuko, kundi manatiling tapat hanggang wakas. Tulungan Mo kaming kumapit sa Iyo at tumingin kay Jesus, na Siyang ating lakas at tagumpay. Sa Kanya lamang ang lahat ng papuri, ngayon at magpakailanman. Amen.”

✨ Mga Hashtag

#DidYouKnow #2Pedro #DailyDevotional #Perseverance #FaithJourney #ChristianEndurance #HoldOnToGod #ChristCentered #WordOfGod #SpiritualGrowth