“Upang kami, na mga unang umasa kay Cristo, ay maging kapurihan ng kanyang kaluwalhatian.” – Efeso 1:12

✨ Introduction

Alam mo ba na ang bawat mananampalataya ay hindi lamang tinawag upang maligtas, kundi upang maging buhay na patotoo ng kapangyarihan at kaluwalhatian ng Diyos? Marami ang iniisip na ang kaligtasan ay para lamang makaiwas sa impiyerno at magkaroon ng buhay na walang hanggan. Totoo iyon, ngunit higit pa roon ang layunin ng Diyos.

Ang kaligtasan ay hindi lamang para sa ating kapakinabangan—ito ay para sa kapurihan ng Diyos. Kaya nga sinabi ni Pablo sa Efeso 1:12 na ang mga unang umasa kay Cristo ay naging “kapurihan ng kanyang kaluwalhatian.” Ibig sabihin, ang ating buhay ay dapat sumasalamin sa kagandahan, kabanalan, at kadakilaan ng Diyos.

Isipin mo ito: kung paanong ang ilaw ng buwan ay hindi mula sa kanya kundi galing sa araw, ganoon din ang buhay ng Kristiyano. Wala tayong sariling liwanag. Tayo ay nagsisilbing repleksyon lamang ng liwanag ng Diyos. At kapag maliwanag ang ating buhay sa gitna ng kadiliman ng mundo, mas lumalabas kung gaano kaganda at kadakila ang Diyos na ating pinaglilingkuran.

Ang malaking tanong ngayon: paano nga ba nagiging kapurihan ng Diyos ang ating buhay? Ano ang ibig sabihin nito sa ating pang-araw-araw na pamumuhay?

📖 Katawan ng Mensahe

1. Ang Buhay na Nakatuon kay Cristo ay Kaluwalhatian ng Diyos

Ang salitang ginamit dito ni Pablo ay “upang kami… ay maging kapurihan ng kanyang kaluwalhatian.” Ang “kaluwalhatian” ay tumutukoy sa Kanyang likas—ang kabuuan ng Kanyang kabanalan, pag-ibig, at kapangyarihan.

Kapag ang isang Kristiyano ay tunay na namumuhay kay Cristo, nakikita ng mundo ang isang piraso ng kaluwalhatian ng Diyos. Halimbawa, kapag pinili mong magpatawad imbes na magtanim ng galit, hindi ikaw ang pinupuri ng tao kundi ang Diyos na nagbigay sa iyo ng kapatawaran.

👉 Ang hamon: Huwag mong hayaan na ikaw ang maging bida ng iyong buhay. Ang bawat tagumpay mo sa trabaho, pamilya, o paglilingkod sa simbahan ay dapat tumuro sa Diyos at hindi sa sarili mo.

2. Ang Pananampalataya ang Daan upang Makita ang Kaluwalhatian ng Diyos

Sabi ni Pablo, “kami na mga unang umasa kay Cristo.” Ang pananampalataya kay Cristo ang nagbubukas ng pinto para maranasan at maipakita ang kaluwalhatian ng Diyos.

Hebreo 11:6 – “At kung walang pananampalataya ay hindi maaaring maging kalugud-lugod sa Diyos.”

Kung wala kang pananampalataya, hindi mo magagampanan ang layunin ng Diyos para sa iyo. Ngunit kung may pananampalataya, kahit ang pinakamaliit mong gawa ng pagsunod ay nagiging pagpapakita ng kadakilaan Niya.

👉 Kapag nagtiwala ka sa Diyos sa gitna ng problema, iyon ay nagiging kapurihan Niya. Kapag pinili mong manindigan sa tama kahit mag-isa ka, iyon ay nagiging kaluwalhatian Niya.

3. Ang Buhay na Nakatuon sa Ebanghelyo ay Nagpapakita ng Kaluwalhatian ng Diyos

Ang Efeso 1 ay paulit-ulit na nagtuturo na ang lahat ng ginawa ng Diyos—pagpili, pagtubos, pagtatalaga—ay may layuning magbigay ng papuri sa Kanyang kaluwalhatian.

Kung ang buhay mo ay umiikot lamang sa sarili mong ambisyon, kahit magtagumpay ka, walang eternal na halaga iyon. Ngunit kung ang buhay mo ay umiikot kay Cristo at sa Kanyang ebanghelyo, ang bawat kilos mo ay nagiging eternal na papuri.

👉 Kaya tanungin natin ang ating sarili:

Ang desisyon ko ba sa araw-araw ay nagpapakita ng kabanalan ng Diyos? Ang relasyon ko ba sa pamilya at kaibigan ay sumasalamin sa pag-ibig ng Diyos? Ang paggamit ko ba ng oras at kakayahan ay nagpapakita ng kaharian ng Diyos?

4. Ang Huling Layunin ng Ating Buhay: Para sa Kanyang Kaluwalhatian

Minsan iniisip natin: Ano ba talaga ang layunin ng buhay ko? Sa trabaho ba? Sa pamilya? Sa paglilingkod? Ang sagot ay malinaw—lahat ng iyan ay para sa kaluwalhatian ng Diyos.

Roma 11:36 – “Sapagkat mula sa kanya at sa pamamagitan niya at sa kanya ang lahat ng mga bagay. Sa kanya ang kaluwalhatian magpakailanman.”

👉 Ibig sabihin, ang buhay Kristiyano ay hindi tungkol sa “anong makukuha ko?” kundi “paano ako makapagbibigay ng kaluwalhatian sa Diyos?”

At kapag ito ang naging lente ng ating pamumuhay, lahat ng bagay—maging ang mga pagsubok—ay nagiging oportunidad para ipakita ang kagandahan ng Diyos.

🎯 Illustration

Isipin mo ang isang basag na banga na nilagyan ng kandila sa loob. Kapag inilagay sa dilim, mas maliwanag ang ilaw na lumalabas mula sa mga bitak. Ganyan din tayo—maraming kahinaan, maraming sugat, maraming bitak. Pero sa pamamagitan ni Cristo, ang Kanyang liwanag ay lumalabas sa atin.

Hindi perpekto ang ating buhay, pero doon mismo sa ating kahinaan nagiging matingkad ang kaluwalhatian ng Diyos. Kaya’t kahit broken, kahit may struggles, puwede ka pa ring maging “kapurihan ng Kanyang kaluwalhatian.”

🙏 Konklusyon at Panalangin

Mga kapatid, tandaan natin: ang ating buhay ay hindi lamang sa atin, ito ay sa Diyos at para sa Diyos. Kung bakit ka niligtas, kung bakit ka pinatawad, kung bakit ka patuloy na binibigyan ng pagkakataon—lahat ng ito ay para ikaw ay maging patotoo ng kaluwalhatian ng Diyos.

Huwag nating sayangin ang bawat araw na ibinibigay Niya. Mamuhay tayo sa pananampalataya, sa kabanalan, at sa pag-ibig, upang sa bawat tingin ng tao sa atin, ang makikita nila ay hindi tayo, kundi si Cristo na nasa atin.

Panalangin:

“Panginoon, salamat sa Iyong biyaya at sa pagtawag mo sa amin upang maging kapurihan ng Iyong kaluwalhatian. Tulungan Mo po kami na mamuhay hindi para sa aming sarili, kundi para ipakita ang Iyong kabutihan, kabanalan, at pag-ibig sa mundo. Nawa’y makita ng iba si Cristo sa aming mga salita, gawa, at pamumuhay. Sa pangalan ni Jesus. Amen.”

✨ Hashtags

#EfesoDevotional #DailyDevotional #WordOfGod #DidYouKnowDevotional #GodsGlory #FaithJourney #BibleStudy #LifeInChrist #SoliDeoGloria #KapurihaNgDiyos