Sub-series: Pagkakaisa kay Cristo
Introduction
Kung titingnan natin ang kasaysayan ng sangkatauhan, makikita natin na ang pagkakahiwalay ay isang paulit-ulit na tema. May mga pagkakahati sa lahi, sa wika, sa kultura, sa yaman, sa relihiyon, at kahit sa pulitika. Ang mga tao ay laging may tendensiyang hatiin ang kanilang sarili ayon sa kung sino ang “kasama” at sino ang “ibang-iba.” Sa panahon ng mga Hudyo at Hentil, ang hati ay napakalalim. Ang mga Hudyo ay may tipan kay Yahweh, samantalang ang mga Hentil ay tinuturing na hiwalay sa Diyos. Ang pagitan nila ay tila napakataas na pader na imposibleng masira.
Subalit sa Efeso 2:17–18, ipinahayag ni Apostol Pablo ang isang rebolusyonaryong katotohanan: dumating si Cristo upang magdala ng mabuting balita ng kapayapaan sa parehong “malayo” at “malapit.” Ang “malapit” ay tumutukoy sa mga Hudyo na may tipan at batas, at ang “malayo” ay ang mga Hentil na wala sa tipan ng Diyos. Ngunit sa pamamagitan ni Cristo, ang dalawang ito ay tinipon sa iisang pananampalataya, sa iisang Espiritu, at sa iisang Ama.
Kaibigan, hindi lamang ito isang kwento ng sinaunang pagkakaisa. Ito ay isang mensahe para sa atin ngayon. Sapagkat sa kasalukuyan, marami pa ring pader na naghihiwalay—pader ng relihiyon, pader ng tradisyon, pader ng kasalanan, at pader ng galit. Ngunit sa gitna ng lahat ng ito, si Cristo pa rin ang Tagapaghatid ng kapayapaan. Siya lamang ang may kakayahang baguhin ang ating relasyon sa Diyos at isa’t isa.
Ngayon, ating suriin ang tatlong mahalagang katotohanan mula sa Efeso 2:17–18 kung paanong si Cristo ang ating Kapayapaan na naglapit sa malayo at malapit.
Body of the Message
1. Si Cristo ang Nagdala ng Mabuting Balita ng Kapayapaan (v. 17)
“At siya’y naparito at ipinangaral ang kapayapaan sa inyo na mga nasa malayo, at kapayapaan sa mga nasa malapit.”
Ang salita rito ay “ipinangaral” — ibig sabihin, ang mabuting balita ni Cristo ay hindi lihim, kundi hayagang ipinahayag.
Ang kapayapaan ay hindi lamang kawalan ng gulo. Ito ay kabuuan ng buhay na may tamang relasyon sa Diyos. Ito ang shalom — kapayapaan na may kasamang kagalakan, kaayusan, at katuparan.
Para sa Hentil (nasa malayo), ang mabuting balita ay nagdala ng pag-asa na maaari silang maging kabahagi ng pamilya ng Diyos.
Para sa Hudyo (nasa malapit), ito ay nagpapaalala na hindi sila maliligtas dahil sa kanilang gawa o tipan, kundi dahil lamang kay Cristo.
👉 Application: Ang ebanghelyo ng kapayapaan ay para sa lahat—hindi lamang para sa mga “malapit sa simbahan” kundi pati sa mga “malayo sa Diyos.” Kaya dapat tayong maging tagapagdala rin ng mabuting balita saanman tayo naroroon.
2. Sa Pamamagitan Niya, Mayroon Tayong Iisang Paglapit sa Ama (v. 18a)
“Sapagkat sa pamamagitan niya ay pareho tayong may paglapit sa isang Espiritu tungo sa Ama.”
Ang pinakamalaking pagpapala ng mabuting balita ay hindi lamang pagkakasundo ng tao sa tao, kundi pagkakasundo ng tao sa Diyos.
Walang Hudyo o Hentil, walang mayaman o mahirap, walang makasalanan o “matuwid” ang may espesyal na pintuan. Lahat ay dumaraan kay Cristo.
“Iisang Espiritu” ang gumagabay at nagbubuklod sa atin tungo sa Ama. Ang ating kaligtasan at pananampalataya ay hindi bunga ng relihiyon, kundi ng pagkilos ng Espiritu Santo.
👉 Application: Hindi ka kailangang lumapit sa Diyos sa pamamagitan ng sariling gawa o pamamagitan ng tao. Sa pamamagitan ni Cristo at ng Espiritu, ikaw mismo ay may direktang access sa Ama.
3. Ang Ebanghelyo ng Kapayapaan ay Nagwawasak ng Pader ng Pagkakahiwalay (v. 18b)
Tandaan: Sa templo noon, may “pader ng paghihiwalay” na nagbabawal sa Hentil na makapasok sa lugar ng mga Hudyo. Ngunit sa pamamagitan ng krus, winasak ito ni Cristo.
Ngayon, walang makapagsasabi na “mas malapit ako sa Diyos kaysa sa iyo.” Lahat ng lumalapit kay Cristo ay pantay-pantay sa paningin ng Diyos.
Ang kapayapaan ni Cristo ay hindi lamang personal kundi pangkomunidad. Binubuo Niya ang isang bagong pamilya ng Diyos na binubuklod hindi ng dugo ng tao kundi ng dugo ni Cristo.
👉 Application: Kung si Cristo ay nagwawasak ng pader ng pagkakahiwalay, tayo rin bilang Kanyang mga alagad ay tinatawag na maging tagapagtaguyod ng pagkakaisa, hindi ng pagkakahati.
Illustration
Isipin mo ang isang tulay na nagdudugtong sa dalawang isla na dating hiwalay. Ang dalawang isla ay hindi magkaabot—may dagat na nakaharang. Ngunit nang maitayo ang tulay, ang dating imposible ay naging posible.
Ganyan ang ginawa ni Cristo. Siya ang tulay na nagdurugtong sa malayo at sa malapit, sa Hudyo at Hentil, sa makasalanan at sa Diyos. Kung wala Siya, walang daan patungo sa kapayapaan. Ngunit dahil kay Cristo, tayo’y nagiging isa.
Conclusion
Mga kapatid, malinaw ang mensahe ng Efeso 2:17–18:
Si Cristo ang nagdala ng mabuting balita ng kapayapaan. Sa pamamagitan Niya, tayong lahat ay may paglapit sa Ama sa isang Espiritu. At sa Kanya, winasak ang pader ng pagkakahiwalay upang maging isa tayong pamilya ng Diyos.
Kung si Cristo mismo ang naglapit sa atin, paano natin tatanggihan ang kapayapaang Kanyang iniaalok? Kung winasak Niya ang pader, bakit tayo magtatayo ng bago? Nawa’y tanggapin natin ang tawag Niya na maging tagapaghatid din ng kapayapaan at pagkakaisa sa mundong naghihiwalay at nagbabangayan.
Closing Prayer
“Panginoon, salamat po sapagkat sa pamamagitan ni Cristo, kami na dating malayo ay inilapit Mo. Salamat dahil sa Kanya, may kapayapaan at may paglapit kami sa Iyo sa iisang Espiritu. Turuan Mo kami na maging tagapaghatid ng pagkakaisa at huwag maging sanhi ng pagkakahati. Gamitin Mo ang aming buhay upang ipakita ang kapayapaan ni Cristo sa aming pamilya, simbahan, at komunidad. Amen.”
Hashtags
#DidYouKnow #PagkakaisaKayCristo #Efeso2 #KapayapaanNiCristo #DailyDevotional #BibleStudy #GraceAlone #UnityInChrist