📜 Ang Teksto (Efeso 4:25–27)
“Kaya’t iwan na ninyo ang kasinungalingan at magsalita ng katotohanan ang bawat isa sa kanyang kapwa, sapagkat tayo’y bahagi ng isa’t isa. Magalit kayo ngunit huwag kayong magkasala; huwag ninyong hayaang lumubog ang araw na kayo’y galit pa. Huwag ninyong bigyan ng pagkakataon ang diyablo.”
Panimula
Mga kapatid, napansin niyo ba na ang pagiging Kristiyano ay hindi lamang tungkol sa ating paniniwala kundi higit pa sa ating pamumuhay araw-araw? Kapag binasa natin ang Efeso 4, makikita natin na si Pablo ay hindi lang nagtuturo ng doktrina kundi ipinapakita rin ang praktikal na bunga nito. Ang kaligtasan kay Cristo ay hindi natatapos sa pagtanggap ng biyaya—ito ay nakikita sa ating pananalita, kilos, at pakikitungo sa iba.
Sa ating teksto ngayon, malinaw ang panawagan ni Pablo: “Iwan ang kasinungalingan, mamuhay sa katotohanan, kontrolin ang galit, at huwag bigyan ng pagkakataon ang diyablo.” Simple pakinggan, pero napakalalim ng implikasyon nito. Kapag tayo ay nagsisinungaling, sumasabog sa galit, o nagbibigay ng puwang sa tukso, hindi lamang natin sinisira ang ating sarili kundi ang buong katawan ni Cristo na ating kinabibilangan.
Kaya ang tanong: Paano natin maisasabuhay ang bagong pagkatao kay Cristo sa isang mundong puno ng kasinungalingan, galit, at tukso?
Punto 1: Iwan ang Kasinungalingan, Mamuhay sa Katotohanan (Efeso 4:25)
Ang kasinungalingan ay isang kasalanan na nag-ugat pa sa Genesis 3—sa kasinungalingan ng ahas kay Eba. Mula noon, ang kasinungalingan ay naging sandata ng diyablo, na tinawag ni Jesus bilang “ama ng kasinungalingan” (Juan 8:44).
Pero bilang mga anak ng Diyos, hindi na tayo dapat lumakad sa dilim ng kasinungalingan. Bakit?
1. Dahil tayo ay kabilang sa isa’t isa. Kapag nagsisinungaling ako, niloloko ko hindi lamang ang isang tao, kundi ang mismong katawan ni Cristo na kinasasapian ko.
2. Dahil ang Diyos mismo ay Katotohanan. Kay Cristo, wala nang pagkukunwari—ang Kanyang buhay ay ganap na katapatan.
Praktikal na halimbawa:
Kung sa trabaho o negosyo, nadadaya ka, tandaan mo—hindi ka lang nakikipagtransaksyon sa tao, kundi kinakatawan mo si Cristo.
Kung sa relasyon mo, may itinatago ka, tandaan mo—ang kasinungalingan ay butas na unti-unting sumisira ng tiwala.
Mga kapatid, ang bagong pagkatao kay Cristo ay isang pamumuhay na puno ng katapatan, kahit mahirap, dahil doon nakikita ang liwanag ng ebanghelyo.
Punto 2: Magalit Ngunit Huwag Magkasala (Efeso 4:26)
Natural ang galit. Minsan ito ay bunga ng ating malasakit. Nanggigigil tayo kapag may nakikitang kawalan ng katarungan. At si Cristo mismo ay nagalit nang linisin Niya ang templo (Mateo 21:12–13). Kaya malinaw na hindi lahat ng galit ay kasalanan.
Pero paano nagiging kasalanan ang galit?
Kapag ito ay nauwi sa paninira, sa mapanakit na salita, o sa paghihiganti.
Kapag ito ay pinapatagal—kaya nga sabi ni Pablo, “huwag ninyong hayaang lumubog ang araw na kayo’y galit pa.”
Sa madaling salita: huwag mong hayaang manatili ang galit hanggang maging ugat ng sama ng loob. Ang hindi natapos na galit ay parang apoy na unti-unting sumusunog ng relasyon at pananampalataya.
Praktikal na aplikasyon:
Kung may tampuhan sa pamilya, ayusin agad bago matapos ang araw.
Kung may sama ng loob sa kapatid sa pananampalataya, lapitan at pag-usapan sa diwa ng kapatawaran.
Ang pagkontrol sa galit ay hindi pagpapabaya kundi pagsunod kay Cristo, na Siya mismong nagpakita ng galit laban sa kasalanan ngunit nanatiling walang bahid ng kasalanan.
Punto 3: Huwag Bigyan ng Pagkakataon ang Diyablo (Efeso 4:27)
Kapag nagsisinungaling tayo, kapag hinahayaan natin ang galit na manatili, binubuksan natin ang pintuan para sa diyablo. Sabi ni Pablo, huwag nating bigyan siya ng “topos” (Greek word for place o foothold). Isipin mo ito na parang pagbibigay ng maliit na puwang sa bintana kung saan makakapasok ang magnanakaw.
Ganyan ang kasalanan. Magsisimula sa maliit—isang kasinungalingan, isang tampo na hindi inaayos, isang pag-iwas sa katotohanan—pero unti-unti, sisirain nito ang ating espiritwal na buhay at relasyon.
Mga kapatid, hindi pwedeng kalahati kay Cristo at kalahati sa diyablo. Kung tayo ay bagong nilalang na kay Cristo, hindi dapat makatagpo ang diyablo ng kahit isang sulok sa ating puso.
Konklusyon
Mga kapatid, malinaw ang mensahe ni Pablo: ang bagong pagkatao kay Cristo ay nakikita sa tatlong bagay—katotohanan sa halip na kasinungalingan, kontroladong galit sa halip na poot, at pagbabantay laban sa diyablo sa halip na pagbubukas ng pinto.
Kung tunay na tayo’y kay Cristo, makikita ito sa ating salita, sa ating emosyon, at sa ating mga desisyon. Hindi tayo tinawag para magpanggap, kundi para maging patotoo.
Kaya ang hamon: Mamuhay tayo sa katotohanan, ipakita ang liwanag ni Cristo, at huwag bigyan ng pagkakataon ang kaaway.
âś… Mga Hashtag
#DidYouKnowDevotional #Efeso42527 #BagongPagkataoKayCristo #MamuhaySaKatotohanan #WalangPuangsadiyablo #DailyDevotional