Did you know? Sa mundo ngayon, maraming tao ang sumusukat ng halaga ng buhay batay sa mga nakamit, mga titulong natamo, at mga karangalang hawak.
Para sa marami, ang “tagumpay” ay nasusukat sa dami ng perang nasa bangko, sa taas ng posisyon sa trabaho, o sa lawak ng impluwensya sa lipunan.
Ngunit alam mo ba? Si Apostol Pablo — isang taong may mataas na pinag-aralan, respetado sa relihiyon, at may malinis na reputasyon sa lipunan — ay tinuring basura ang lahat ng iyon nang makilala niya si Cristo.
Ito ang tema ng Filipos 3:4–11: ang pinakamahalagang kayamanan sa buhay ay hindi ang sariling katuwiran, kundi ang pagkakilala kay Cristo Jesus na Panginoon.
📖 Filipos 3:4–11
“Bagaman ako’y maaaring magtiwala rin sa laman; kung iniisip ng sinuman na siya’y may dahilan upang magtiwala sa laman, ako ay higit pa: Tinuli sa ikawalong araw, mula sa lahi ng Israel, mula sa angkan ni Benjamin, isang Hebreo sa mga Hebreo; tungkol sa kautusan, isang Pariseo; tungkol sa sigasig, isang mang-uusig ng iglesya; tungkol sa katuwirang ayon sa kautusan, walang kapintasan. Subalit, anumang mga bagay na sa akin ay pakinabang, mga ito ay itinuring kong kalugihan dahil kay Cristo. Oo, tunay ngang itinuring kong kalugihan ang lahat ng bagay dahil sa higit na karangyaan ng pagkakilala kay Cristo Jesus na aking Panginoon; na dahil sa kanya ay itinuring kong basura ang lahat ng bagay, upang ako’y magtamo ni Cristo, at matagpuan sa kanya, hindi taglay ang aking sariling katuwiran na mula sa kautusan, kundi yaong sa pamamagitan ng pananampalataya kay Cristo, ang katuwiran na mula sa Diyos sa pamamagitan ng pananampalataya. Upang aking makilala siya, at ang kapangyarihan ng kanyang pagkabuhay na mag-uli, at ang pakikibahagi sa kanyang mga pagdurusa, na ako’y maging katulad niya sa kanyang kamatayan, upang sa anuman ay abutin ko ang pagkabuhay mula sa mga patay.”
🕊️ I. Ang Dating Kayamanan ni Pablo (vv. 4–6)
Si Pablo ay hindi ordinaryong tao bago siya makilala si Cristo.
Narito ang kanyang “spiritual résumé”:
Tinuli sa ikawalong araw – nangangahulugang sumusunod siya sa tradisyong Hebreo.
Lahi ng Israel, mula sa angkan ni Benjamin – ipinagmamalaki niyang siya ay kabilang sa isang marangal na tribo.
Hebreo sa mga Hebreo – ibig sabihin, siya ay tunay na Hudyo sa dugo at sa diwa.
Pariseo – miyembro ng grupong kilala sa kanilang mahigpit na pagsunod sa kautusan.
Mang-uusig ng iglesya – ipinapakita ang kanyang sigasig sa pananampalataya noon.
Walang kapintasan sa katuwiran ayon sa kautusan – tapat sa lahat ng panlabas na pamantayan ng relihiyon.
Kung titignan sa mata ng tao, si Pablo ay isang “perfect Jew.”
Ngunit napagtanto niya kalaunan na ang lahat ng ito ay walang kabuluhan kung wala si Cristo.
Ang tunay na katuwiran ay hindi makukuha sa pagsunod sa kautusan kundi sa pananampalataya sa Anak ng Diyos.
✝️ II. Ang Tunay na Pakinabang: Makilala si Cristo (vv. 7–8)
“Subalit, anumang mga bagay na sa akin ay pakinabang, mga ito ay itinuring kong kalugihan dahil kay Cristo.”
Ang salitang “kalugihan” (loss) dito ay galing sa salitang Griyego na zemia — ibig sabihin ay “isang bagay na nawawala, o sinadyang iwanan.”
Para kay Pablo, ang lahat ng kanyang dating kayamanan ay hindi lamang nawalan ng halaga — sinadya niyang talikuran ito alang-alang kay Cristo.
Sabi pa niya:
“Itinuring kong basura ang lahat ng bagay upang ako’y magtamo ni Cristo.”
Ang salitang “basura” ay skubalon sa Griyego — literal na ibig sabihin ay dumi o maruming bagay.
Ito ang tapat na larawan ng pananaw ni Pablo sa lahat ng kanyang dating yaman, edukasyon, at karangalan kumpara sa karangyaan ng pagkakilala kay Cristo.
Sa modernong panahon, ito ay tila sinasabi ni Pablo:
“Lahat ng diploma, lahat ng titulo, lahat ng papuri — itatapon ko lahat ‘yan kung ang kapalit ay si Cristo.”
Ganito dapat ang puso ng tunay na mananampalataya — handang isuko ang lahat alang-alang sa relasyon kay Jesus.
🙌 III. Ang Tunay na Katuwiran (vv. 9–10)
“At matagpuan sa kanya, hindi taglay ang aking sariling katuwiran na mula sa kautusan, kundi yaong sa pamamagitan ng pananampalataya kay Cristo.”
Ang katuwiran na sinasabi ni Pablo dito ay hindi sa sariling gawa, kundi kaloob ng Diyos.
Ito ang dakilang katotohanang bumabago sa buhay:
na ang kaligtasan ay hindi gantimpala, kundi regalo.
Sa sandaling ikaw ay nanampalataya kay Cristo, ikaw ay itinuturing ng Diyos na matuwid — hindi dahil sa ikaw ay perpekto, kundi dahil sa perpektong katuwiran ni Jesus na ibinilang sa iyo.
At dahil dito, ang layunin ni Pablo ay “makilala si Cristo.”
Ang salitang “makilala” dito ay hindi lamang “alam sa isip,” kundi personal na karanasan — tulad ng pagkakilala ng magkaibigan o mag-asawa.
Ito ay kaalaman na bunga ng malalim na relasyon.
🔥 IV. Ang Kapangyarihan ng Pagkabuhay na Mag-uli (v. 10–11)
“Upang aking makilala siya, at ang kapangyarihan ng kanyang pagkabuhay na mag-uli, at ang pakikibahagi sa kanyang mga pagdurusa.”
Tatlong bagay ang hinahangad ni Pablo dito:
1. Makilala si Cristo – hindi lang sa tagumpay, kundi sa lahat ng aspeto ng buhay.
2. Maranasan ang kapangyarihan ng kanyang pagkabuhay na mag-uli – ito ang kapangyarihang nagbibigay-buhay sa mga patay na bahagi ng ating buhay.
3. Makibahagi sa kanyang pagdurusa – hindi bilang parusa, kundi bilang pakikiisa sa layunin ni Cristo.
Ang tunay na pananampalataya ay hindi lamang tungkol sa comfort, kundi pati sa commitment.
Ang makilala si Cristo ay nangangahulugang sumunod sa Kanya kahit sa gitna ng hirap at pagsubok.
🌿 V. Pagninilay
Kapag pinag-isipan natin, gaano karaming bagay sa ating buhay ang pinahahalagahan natin higit sa ating relasyon kay Cristo?
Ang pera, reputasyon, o karangyaan ba ay nagiging hadlang sa ating paglapit sa Kanya?
Pinaaalalahanan tayo ni Pablo na ang tunay na yaman ay hindi ang mga bagay na nakikita, kundi ang malalim na pagkakilala sa Diyos.
Ang taong nakilala si Cristo nang lubusan ay natutong magsabing,
“Siya lang ang sapat. Siya lang ang aking kayamanan.”
🙏 Konklusyon
Ang buhay ni Apostol Pablo ay larawan ng radikal na pagbabago — mula sa pagiging relihiyoso tungo sa pagiging tunay na mananampalataya.
Ang dating nagtitiwala sa gawa ay natutong magtiwala sa biyaya.
Ang dating nagtataas ng sarili ay natutong yumuko kay Cristo.
Nawa’y ito rin ang ating maging panalangin araw-araw:
“Panginoong Jesus, nais kong makilala Ka nang higit pa — sa Iyong salita, sa Iyong kapangyarihan, at maging sa Iyong mga pagdurusa.
Turuan Mo akong ituring na walang halaga ang lahat, basta’t makamit Ko lamang ang Iyong presensya.”
🙌 Panalangin
Ama naming Diyos, salamat po sa Iyong Salita na nagtuturo kung ano ang tunay na halaga ng buhay.
Tulungan Mo kaming isuko ang aming mga kayamanan, ambisyon, at sariling katuwiran, upang buong puso naming makilala si Cristo.
Ibigay Mo sa amin ang kagalakan ng pakikibahagi sa Kanya — sa kapangyarihan ng Kanyang pagkabuhay na mag-uli at sa mga pagdurusa na naglilinis sa aming pananampalataya.
Sa pangalan ni Jesus, aming Panginoon, Amen.