Kapag tayo ay tumatakbo sa isang karera, hindi sapat na makapagsimula lamang — ang pinakamahalaga ay makatapos nang tapat.

Marami ang nagsisimula ng may sigla, ngunit nawawala sa gitna ng laban dahil sa mga hadlang, pagod, o panghihina ng loob.

Ngunit si Apostol Pablo, sa kanyang pagtanda at habang nakakulong sa Roma, ay nagsulat ng isang napakalalim na paalala:

“Hindi ko pa ito nakakamtan, ngunit nagpapatuloy ako upang makuha ang gantimpalang itinakda ni Cristo Jesus para sa akin.”

Ang buhay-Kristiyano ay hindi sprint kundi isang marathon ng pananampalataya.

At dito sa Filipos 3:12–16, ipinaalala ni Pablo na ang sekreto ng matatag na pananampalataya ay ang patuloy na pagtakbo patungo sa layunin ng Diyos — nang may kababaang-loob, determinasyon, at pananampalataya.

📖 Filipos 3:12–16

“Hindi sa ako’y nagtamo na, o ako’y naging ganap na; ngunit ako’y nagpapatuloy upang makamtan yaong sa ganang akin ay tinawag din ako ni Cristo Jesus. Mga kapatid, hindi ko inaakalang aking naabot na; ngunit isang bagay ang ginagawa ko, nalilimutan ang mga bagay na nasa likuran at nagpupunyagi sa mga bagay na nasa unahan, ako’y nagpapatuloy tungo sa hangganan, sa gantimpala ng pagkatawag ng Diyos kay Cristo Jesus sa itaas. Kaya’t tayong mga sakdal ay magkaroon ng ganitong pag-iisip; at kung mayroon kayong ibang pag-iisip, ito’y ipahahayag din sa inyo ng Diyos. Gayunman, sa bagay na ating narating, tayo’y mamuhay ayon sa gayong alituntunin.”

🕊️ I. Ang Pagpapakumbaba ni Pablo: Hindi Pa Siya “Tapos” (v. 12)

“Hindi sa ako’y nagtamo na, o ako’y naging ganap na; ngunit ako’y nagpapatuloy…”

Ito ay napakagandang paalala mula sa isang apostol na lubos nang ginamit ng Diyos — ngunit aminado pa rin na hindi pa siya ganap.

Ang salitang “nagtamo” (lambano sa Griyego) ay nangangahulugang “lubos na naangkin.”

Ibig sabihin, si Pablo ay hindi nag-aangkin ng espiritwal na kasakdalan; sa halip, kinikilala niya ang kanyang pangangailangan sa patuloy na paglago.

Napakaganda ng ganitong puso — isang puso na mapagpakumbaba at patuloy na naghahangad ng paglapit kay Cristo.

Sa ating panahon, maraming Kristiyano ang kontento na sa kanilang kalagayan — iniisip na sapat na ang dumalo sa simbahan o magbasa ng Biblia paminsan-minsan.

Ngunit ang tunay na espiritwal na paglago ay hindi humihinto sa “alam ko na ‘yan,” kundi nagpapatuloy sa “Panginoon, turuan Mo pa ako.”

✝️ II. Ang Sekreto ng Pagpapatuloy: “Nalilimutan ang Nakaraan” (v. 13)

“Ngunit isang bagay ang ginagawa ko: nalilimutan ang mga bagay na nasa likuran, at nagpupunyagi sa mga bagay na nasa unahan.”

Isa sa pinakamahirap na gawin sa buhay ay ang kalimutan ang nakaraan.

Madalas, ang mga alaala ng pagkakamali, kabiguan, o kasalanan ay patuloy na bumabalik upang hadlangan tayo sa pag-abante.

Ngunit si Pablo ay nagtuturo ng espiritwal na prinsipyo:

Ang pag-abante ay nangangailangan ng pagpapalaya sa mga tanikala ng kahapon.

Hindi ibig sabihin ay burahin mo ang alaala, kundi huwag mo nang hayaan itong kontrolin ang iyong kinabukasan.

Ang Kristiyanong nagpapatuloy ay marunong tumingin sa likod bilang aral, ngunit nakatuon sa harap bilang direksyon.

🏁 III. Ang Direksyon ng Buhay: “Tungo sa Gantimpala” (v. 14)

“Ako’y nagpapatuloy tungo sa hangganan, sa gantimpala ng pagkatawag ng Diyos kay Cristo Jesus sa itaas.”

Dito ginagamit ni Pablo ang larawan ng isang atleta — isang mananakbo na nakatuon ang tingin sa “finish line.”

Hindi siya tumitingin sa gilid o sa likod, kundi sa layuning itinakda sa kanya ng Diyos.

Ang salitang “hangganan” (skopos sa Griyego) ay nangangahulugang focus point o goal marker.

Ito ang sentrong tinitingnan ng bawat mananakbo upang hindi siya lumihis sa daan.

Sa atin, ang “hangganan” na iyon ay walang iba kundi si Cristo mismo.

Siya ang ating dahilan ng pagtakbo, Siya rin ang ating gantimpala sa dulo.

Tandaan:

Hindi tayo tumatakbo upang patunayan ang ating sarili — tumatakbo tayo dahil tinawag tayo ng Diyos. Hindi tayo lumalaban upang makamit ang kaligtasan — lumalaban tayo dahil tayo ay ligtas na.

Ang ating buhay ay isang paglalakbay ng biyaya, hindi ng kumpetisyon.

🌿 IV. Ang Pananaw ng mga Matatapat (vv. 15–16)

“Kaya’t tayong mga sakdal ay magkaroon ng ganitong pag-iisip…”

Ang salitang “sakdal” ay hindi nangangahulugang perpekto, kundi mature — isang taong lumago na sa pananampalataya at marunong nang sumunod sa direksyon ng Espiritu.

Ang ganitong mga mananampalataya ay hindi basta-basta sumusuko.

Kapag nadapa, bumabangon.

Kapag nasaktan, patuloy na nagtitiwala.

At kapag pagod, kumakapit sa biyaya ng Diyos.

Sinabi pa ni Pablo:

“Sa bagay na ating narating, tayo’y mamuhay ayon sa gayong alituntunin.”

Ibig sabihin: “Kung nasaan ka man ngayon sa iyong paglalakbay, manatili kang tapat sa direksyon ng Diyos.”

Ang mahalaga ay hindi gaano kalayo na ang narating mo, kundi kung saan ka patungo.

💭 Pagninilay

Kaibigan, kumusta ang takbo ng iyong pananampalataya?

Baka sa sobrang dami ng bigat ng buhay, pakiramdam mo ay hindi ka na makatakbo.

Ngunit tandaan mo — hindi hinihingi ng Diyos ang bilis mo, kundi ang katapatan mong magpatuloy.

Kapag natutunan mong kalimutan ang nakaraan at tumingin sa harapan, makikita mong si Cristo ay naghihintay sa dulo — ng may ngiti, ng biyaya, at ng gantimpala.

Ang tanong:

Handa ka bang magpatuloy kahit mahirap?

Handa ka bang magtiwala kahit walang malinaw na daan?

Sapagkat ang bawat hakbang ng pananampalataya ay isang paanyaya mula kay Cristo:

“Tuloy ka lang. Ako ang layunin mo, Ako rin ang gantimpala mo.”

🙏 Panalangin

Ama naming Diyos, salamat sa paalala mula sa Iyong Salita na ang buhay-Kristiyano ay isang pagtakbo ng pagtitiwala at pagtitiyaga.

Panginoon, kapag kami’y napapagod, palakasin Mo kami.

Kapag kami’y nadadapa, itayo Mo kami.

At kapag kami’y naliligaw, ituro Mo muli ang direksyong patungo sa Iyo.

Turuan Mo kaming kalimutan ang nakaraan na pumipigil sa amin, at magpatuloy patungo sa aming layunin — ang makasama Ka magpakailanman.

Sa pangalan ni Jesus, aming Gantimpala at Panginoon, Amen.

🕊️ “Ang tunay na tagumpay ay hindi ang makarating muna sa dulo, kundi ang makarating sa piling ni Cristo nang may katapatan hanggang sa wakas.”