📖 Colosas 1:21–23 (MBBTAG)

“Noong una, kayo’y malayo sa Diyos, at sa inyong pag-iisip ay mga kaaway Niya dahil sa inyong masasamang gawa. Ngunit ngayon kayo’y pinagkasundo na Niya sa pamamagitan ng kamatayan ni Cristo sa katawang-lupa upang maiharap Niya kayo sa harap Niya na banal, walang kapintasan, at walang anumang dungis. Kaya’t dapat kayong magpatuloy sa inyong pananampalataya, magpakatatag at huwag kailanman sumuko sa pag-asa na dulot ng Magandang Balita na inyong narinig. Ang Magandang Balitang ito ay ipinangaral sa lahat ng tao sa buong daigdig, at ako si Pablo ay naging lingkod nito.”

🕯️ Mula sa Pagkahiwalay patungo sa Pagkakasundo

May isang napakalalim na katotohanang espiritwal na ibinubunyag ni Pablo sa bahaging ito ng Colosas: ang dating malayong-malayo sa Diyos ay ngayon ay malapit na. Ang dating kaaway ay naging kaibigan.

Bago natin makilala si Cristo, tayo ay espiritwal na patay at hiwalay sa Diyos. Hindi lamang tayo basta naligaw—tayo ay naghimagsik laban sa Kanya. Ngunit sa Kanyang walang katapusang pag-ibig, si Cristo ang gumawa ng hakbang upang tayo ay mapalapit muli.

Ipinapakita rito ni Pablo ang dramatikong pagbabago ng ating kalagayan: mula sa kadiliman patungo sa liwanag, mula sa pagkapoot patungo sa kapayapaan, mula sa kasalanan patungo sa kabanalan. At ang lahat ng ito ay dahil kay Cristo at sa Kanyang kamatayan sa krus.

💡 I. Ang Ating Dating Kalagayan: Malayo at Kaaway ng Diyos (v. 21)

Sabi ni Pablo, “Noong una, kayo’y malayo sa Diyos…”

Ang “malayo” dito ay hindi lamang pisikal na distansya, kundi isang espiritwal na paghihiwalay. Ang kasalanan ay parang napakataas na pader na humahadlang sa ating relasyon sa Diyos.

Bago tayo maligtas, tayo ay may kaisipang laban sa Kanya—ayon kay Pablo, “sa inyong pag-iisip ay mga kaaway Niya dahil sa inyong masasamang gawa.”

Hindi lang ito basta kakulangan ng kabutihan. Ito ay aktibong paglayo at pagrerebelde.

Lahat ng ginagawa natin ay para sa sarili, hindi para sa Kanya. Sa halip na sumunod, tayo’y lumalaban. Sa halip na magtiwala, tayo’y nagdududa.

Ngunit salamat sa Diyos—ang Kanyang pag-ibig ay hindi natitinag kahit sa ating pagiging kaaway.

✝️ II. Ang Ginawa ni Cristo: Pagkakasundo sa Pamamagitan ng Kanyang Kamatayan (v. 22)

“Ngunit ngayon kayo’y pinagkasundo na Niya sa pamamagitan ng kamatayan ni Cristo sa katawang-lupa…”

Napakaganda ng salitang pinagkasundo. Sa orihinal na Griyego, ito ay nangangahulugang ibalik sa dating mabuting ugnayan.

Ang Diyos mismo ang gumawa ng paraan upang tayo’y Kanyang muling lapitan.

Hindi tayo ang unang naghanap sa Kanya—Siya ang unang naghanap sa atin.

Hindi natin binayaran ang ating kasalanan—Siya ang nagbayad sa krus.

At hindi natin inalis ang ating kasamaan—Siya ang naglinis sa atin sa pamamagitan ng Kanyang dugo.

Ang layunin ng pagkakasundong ito ay napakalinaw:

“…upang maiharap Niya kayo sa harap Niya na banal, walang kapintasan, at walang dungis.”

Sa halip na hatulan, hinaharap tayo ngayon ng Diyos bilang banal, walang kapintasan, at malinis.

Ito ang biyaya ng Ebanghelyo—mula sa pagiging marumi, tayo ay ginawang katanggap-tanggap sa harap Niya.

🙌 III. Ang Panawagan sa mga Mananampalataya: Magpatuloy sa Pananampalataya (v. 23)

Ngunit hindi rito nagtatapos ang mensahe.

Sabi ni Pablo:

“Kaya’t dapat kayong magpatuloy sa inyong pananampalataya, magpakatatag at huwag kailanman sumuko sa pag-asa na dulot ng Magandang Balita…”

Ang Ebanghelyo ay hindi lamang isang panimulang karanasan kundi isang patuloy na paglalakbay.

Marami ang nagsisimula nang may apoy ngunit lumalamig sa paglaon.

Ngunit ang tunay na bunga ng pagkakasundo kay Cristo ay pagpapatuloy—ang pananatili sa pananampalataya kahit sa gitna ng pagsubok.

Ang pananampalataya ay parang ugat ng puno—kailangang patuloy na nakabaon sa katotohanan ng Ebanghelyo upang manatiling matatag.

At kapag ang ating puso ay nakaugat kay Cristo, hindi tayo madaling matinag ng mga tukso o hirap ng buhay.

🌿 IV. Ang Layunin ng Ebanghelyo: Pagpapalaganap ng Mabuting Balita (v. 23b)

“…Ang Magandang Balitang ito ay ipinangaral sa lahat ng tao sa buong daigdig, at ako si Pablo ay naging lingkod nito.”

Hindi lamang para sa iilan ang mensaheng ito, kundi para sa buong sanlibutan.

Ito ang dahilan kung bakit si Pablo ay buong sigasig na naglingkod, kahit sa gitna ng pag-uusig at kulungan.

Ang mabuting balita ng pagkakasundo sa Diyos ay kailangang maipahayag sa bawat dila, bawat bansa, bawat tao.

At bilang mga Kristiyano ngayon, tinatawag din tayo upang ipagpatuloy ang misyong iyon.

Ang ating mga buhay ay dapat magsilbing patotoo na tunay ngang binago tayo ni Cristo.

Tayo ay dating kaaway, ngunit ngayon ay kaibigan ng Diyos—at bilang Kanyang mga kaibigan, ipinamumuhay natin ang Kanyang kapayapaan.

💖 Pagninilay:

Isang napakalaking pribilehiyo ang maging kaibigan ng Diyos.

Isipin mo: ang Diyos na may likha ng lahat ay pinili kang lapitan, patawarin, at tanggapin.

Ang tanong ngayon—paano mo Siya patuloy na paglilingkuran bilang isang kaibigan na tapat?

Huwag kalimutan: ang ating pagkakasundo ay hindi bunga ng ating kabutihan, kundi bunga ng Kanyang biyaya.

Kaya’t manindigan ka sa pananampalataya. Magpatuloy sa pag-asa. At ipahayag sa mundo ang kabutihan ng Diyos na nagligtas sa’yo mula sa kadiliman.

🙏 Panalangin:

Panginoong Diyos, salamat po sa Iyong pag-ibig na hindi tumigil kahit kami’y mga kaaway Mo noon.

Salamat dahil sa dugo ni Cristo, kami ay nilinis at pinagkasundo sa Iyo.

Turuan Mo kaming magpatuloy sa pananampalataya, maging matatag sa pag-asa, at mamuhay bilang Iyong mga kaibigan na tapat at masunurin.

Sa bawat araw, ipaalala Mo na ang aming buhay ay biyayang nagmumula sa Iyo.

Sa pangalan ni Cristo Jesus, aming Tagapagligtas, Amen.

🕊️ Tandaan:

Ang dating kaaway ay ginawang anak, at ang dating malayo ay ngayon ay malapit.

Ito ang kabutihang-loob ng Diyos na walang hanggan — at ito ang dahilan kung bakit tayo ay dapat mabuhay sa pananampalatayang matatag at pusong puspos ng pasasalamat.