Ang Kagalakan sa Paglilingkod na may Pagsasakripisyo

Maraming tao ang naglilingkod nang may tuwa kapag magaan at maganda ang sitwasyon. Ngunit ang tunay na kagalakan sa paglilingkod ay nakikita kapag may kasamang hirap, pagsubok, o sakripisyo. Si Pablo ay isang huwaran nito. Habang siya ay nakakulong dahil sa Ebanghelyo, hindi siya nagreklamo o nawalan ng pag-asa. Sa halip, sinabi niya, “Ngayon ay nagagalak ako sa aking mga hirap alang-alang sa inyo” (Colosas 1:24).

Ang ganitong pananaw ay bihira sa ating panahon. Sa halip na magalak sa gitna ng sakripisyo, madalas ay tinatanong natin, “Bakit ako pa, Panginoon?” Ngunit sa pamamagitan ng talatang ito, ipinapaalala ni Pablo na ang tunay na paglilingkod kay Cristo ay hindi lamang tungkol sa kaginhawaan o tagumpay — ito ay tungkol sa pakikibahagi sa Kanyang layunin at pagpapakasakit para sa kabutihan ng Kanyang Iglesia.

I. Ang Kagalakan sa Gitna ng Paghihirap (v. 24)

Sabi ni Pablo:

“Ngayon ay nagagalak ako sa aking mga hirap alang-alang sa inyo, at sa aking laman ay pinupunan ko ang kakulangan sa mga pagdurusa ni Cristo alang-alang sa kanyang katawan, na ito ang iglesia.”

Hindi sinasabi ni Pablo na kulang ang ginawa ni Cristo sa krus — sapagkat ang Kanyang sakripisyo ay ganap at sapat para sa kaligtasan. Ang ibig niyang sabihin ay siya ay nakikibahagi sa paghihirap na kasama sa pagpapalaganap ng Ebanghelyo.

Ang mga apostol at lingkod ng Diyos ay dumadaan sa mga pagdurusa upang maihatid ang mabuting balita sa mga tao. Sa ganitong paraan, ang kanilang paghihirap ay nagiging “pagpapatuloy” ng ministeryo ni Cristo sa lupa. Hindi ito dagdag sa Kanyang pagtubos, kundi pakikibahagi sa Kanyang misyon.

Ang kagalakan ni Pablo sa paghihirap ay hindi galing sa sakit, kundi sa layunin. Alam niyang bawat pagdurusa niya ay nagbubunga ng kalakasan, pananampalataya, at kaligtasan para sa iba.

👉 Tunay na kagalakan ay nagmumula sa pagkaalam na ang ating mga paghihirap ay may kabuluhan sa plano ng Diyos.

II. Ang Tungkulin ng Isang Tagapangasiwa ng Misteryo ni Cristo (vv. 25–27)

“Ako ay ginawang tagapangasiwa ng Diyos upang ipahayag ang Kanyang salita — ang hiwagang itinago noon ngunit ngayo’y inihayag sa Kanyang mga banal.”

Ang paglilingkod ni Pablo ay hindi personal na ambisyon, kundi banal na pagtatalaga. Siya ay ginawang katiwala ng Diyos upang ihayag ang misteryo — na ang mga Hentil (mga hindi Hudyo) ay kasama sa plano ng kaligtasan kay Cristo.

Ang salitang “hiwaga” (mystery) ay tumutukoy sa isang katotohanang dating nakatago ngunit ngayon ay inihayag sa pamamagitan ni Cristo. Ito ang katotohanang “si Cristo ay nasa inyo, ang pag-asa ng kaluwalhatian.”

Hindi lamang si Cristo ang tagapagligtas, Siya rin ang nananahan sa mga mananampalataya. Ang presensiya Niya sa ating puso ay nagbibigay ng pag-asa, gabay, at kalakasan sa gitna ng anumang sitwasyon.

👉 Ang paglilingkod ay hindi lang tungkol sa pagpapahayag ng salita, kundi sa paghahayag ni Cristo sa pamamagitan ng ating buhay.

III. Ang Layunin ng Ministeryo: Iharap ang Bawat Tao na Ganap kay Cristo (vv. 28–29)

“Siya ang aming ipinangangaral, binabalaan at tinuturuan ang bawat tao nang may buong karunungan, upang maiharap naming ganap kay Cristo ang bawat isa.”

Ang layunin ni Pablo ay hindi lamang magturo, kundi ihanda ang mga tao sa ganap na pagiging katulad ni Cristo. Ang tunay na ministeryo ay hindi nakasentro sa bilang ng tagasunod o laki ng simbahan, kundi sa pagbabago ng karakter ng mga mananampalataya.

Sa talatang ito, makikita natin ang tatlong elemento ng ministeryo ni Pablo:

1. Pagpapahayag ng Ebanghelyo – upang makilala si Cristo.

2. Pagpapayo at pagtuturo – upang lumago sa karunungan.

3. Pagpapasakdal sa pananampalataya – upang maging ganap kay Cristo.

At sa huli, sabi ni Pablo:

“Dahil dito ako’y nagpapagal at nagsisikap ayon sa kanyang kapangyarihang makapangyarihang gumagawa sa akin.”

Hindi sariling lakas ni Pablo ang dahilan ng kanyang katapatan, kundi ang kapangyarihan ni Cristo na kumikilos sa kanya.

👉 Ang tapat na paglilingkod ay hindi galing sa sariling galing, kundi sa kapangyarihan ni Cristo na nasa atin.

Pangwakas na Pagninilay:

Ang ministeryo ni Pablo ay larawan ng isang buhay na lubos na nakalaan kay Cristo — isang buhay na handang magdusa, maglingkod, at magtiis alang-alang sa kaligtasan ng iba. Sa panahon natin ngayon, tinatawag din tayo ng Diyos na maging bahagi ng Kanyang gawain — bilang mga lingkod, tagapagpahayag, at saksi ng Kanyang biyaya.

Hindi lahat ay magiging apostol, ngunit lahat ay tinatawag na maglingkod. Maaaring sa iyong tahanan, paaralan, trabaho, o simbahan — ikaw ay tinawag upang ipakita si Cristo sa pamamagitan ng iyong buhay.

Kaya’t huwag matakot sa sakripisyo. Sa halip, magalak sa bawat pagkakataon na ikaw ay ginagamit ng Diyos para sa Kanyang kaluwalhatian. Tulad ni Pablo, sabihin natin:

“Ako’y nagagalak sa aking mga paghihirap alang-alang sa inyo, sapagkat si Cristo ay nasa akin, ang pag-asa ng kaluwalhatian.”

Panalangin:

Panginoon, salamat po sa pribilehiyo ng paglilingkod sa Iyo. Turuan Mo akong magalak kahit sa gitna ng hirap, sapagkat alam kong ito’y bahagi ng Iyong layunin. Punuin Mo ako ng kapangyarihan ng Iyong Espiritu upang maging tapat na lingkod at patuloy na maipahayag si Cristo sa pamamagitan ng aking buhay. Amen.