📖 Teksto:

Colosas 4:1 – “Kayong mga amo, igawad ninyo sa inyong mga alipin ang nararapat at matuwid, yamang nalalaman ninyong kayo man ay may Panginoon sa langit.”

Sa lipunan ngayon, ang ideya ng pagiging “pinuno” ay madalas inuugnay sa kapangyarihan, posisyon, at awtoridad. Ngunit sa pananaw ng Biblia, ang pagiging pinuno ay hindi tungkol sa paghahari, kundi sa paglilingkod.

Maraming tao ang gustong mamuno, ngunit kakaunti lamang ang nauunawaan ang bigat ng responsibilidad na kaakibat nito—lalo na kung ikaw ay mananampalatayang tinawag upang maglingkod sa ilalim ng pamumuno ni Cristo.

Sa panahon ni Pablo, ang lipunan ng mga Romano ay may istrukturang may amo at alipin—isang relasyong puno ng pagkakaiba sa estado at kapangyarihan. Ngunit sa gitna ng sistemang iyon, ipinahayag ni Pablo ang isang rebolusyonaryong katotohanan:

Ang mga pinuno o amo ay hindi dapat mamuno ayon sa sarili nilang kagustuhan, kundi ayon sa katarungan at kabutihan ng Diyos.

Kaibigan, marahil hindi tayo literal na amo o may alipin ngayon, ngunit marami sa atin ang may mga “pinamumunuan”: mga empleyado, estudyante, anak, miyembro ng ministeryo, o kapatid sa pananampalataya.

At sa bawat pagkakataon ng pamumuno, tinatawag tayo ng Diyos na maging makatarungan, maawain, at tapat, sapagkat Siya mismo ang ating tunay na Panginoon sa langit.

📖 I. Ang Pamumuno ay Paglilingkod, Hindi Kapangyarihan

Ang unang aral mula sa Colosas 4:1 ay malinaw: “Igawad ninyo sa inyong mga alipin ang nararapat at matuwid.”

Ang salitang “igawad” (Greek: parechete) ay nangangahulugang ipagkaloob, ibigay nang kusa, nang may kabutihan.

Hindi ito utos ng pamimilit, kundi paanyaya ng boluntaryong kabutihan.

Ang mga pinuno sa Kaharian ng Diyos ay hindi lamang nakatingin sa resulta, kundi sa relasyon.

Si Cristo, ang ating pinuno, ay naglingkod bago Siya naghari.

Sabi Niya sa Mateo 20:26–28:

“Ang sinumang ibig maging dakila sa inyo ay maging lingkod ninyo… sapagkat ang Anak ng Tao ay naparito, hindi upang paglingkuran, kundi upang maglingkod.”

Ang tunay na lider ayon kay Cristo ay nakaugat sa pagpapakumbaba at paglilingkod.

Hindi siya naninindak, kundi nagtuturo.

Hindi siya nagmamalaki, kundi nagmamalasakit.

At higit sa lahat, hindi siya naghahanap ng papuri, kundi gumagawa para sa kaluwalhatian ng Diyos.

📖 II. Ang Pamumuno ay Dapat May Katarungan at Kabutihan

Pangalawa, ang pamumuno ayon sa Diyos ay nakaugat sa katarungan (justice) at kabutihan (fairness).

Ang dalawang salitang ito ay nagsasabi na dapat patas, tapat, at maawain ang pinuno.

Hindi pinapaboran ang mayaman, hindi dinadaya ang mahirap, at hindi ginagamit ang kapangyarihan sa pansariling kapakinabangan.

Kung ikaw ay guro, amo, pastor, o magulang—ang iyong kapangyarihan ay ipinagkatiwala ng Diyos, hindi para sa iyong sarili, kundi para sa kapakanan ng mga iyong pinamumunuan.

Ito ang dahilan kung bakit napakahalaga ng salitang “nararapat at matuwid.”

Ang lider na may Diyos ay hindi lamang mabait, siya rin ay makatarungan.

Sa Deuteronomio 16:20, malinaw ang sabi ng Diyos:

“Ang katarungan, katarungan lamang ang iyong susundan, upang ikaw ay mabuhay.”

Kung may katarungan sa ating pamumuno, may buhay, may kapayapaan, at may pagpapala.

Ngunit kapag may pang-aabuso, kasinungalingan, o kawalang-katarungan, nagdudulot ito ng pagkawasak.

Kaya’t tinawag tayo ng Diyos na mga pinuno na may kabutihan ng puso—dahil ito ay salamin ng Kanyang likas.

📖 III. Ang Pinuno ay Dapat May Kamalayang Siya Man ay May Panginoon

Pangatlo, sabi ni Pablo: “yamang nalalaman ninyong kayo man ay may Panginoon sa langit.”

Isang paalala ito na walang sinuman ang pinakamataas.

Ang lahat ng pinuno ay nasa ilalim ng pamumuno ni Cristo.

Kung paanong ang mga alipin ay dapat maglingkod nang tapat, gayon din ang mga amo ay dapat mamuno nang may takot sa Diyos.

Ito ang nagbibigay ng banal na pananagutan (divine accountability).

Ang bawat desisyon, utos, at pagkilos ng isang lider ay sinusukat hindi sa mata ng mundo, kundi sa mata ng Diyos.

Kapag alam ng isang pinuno na siya man ay may Panginoon, siya ay nagiging maingat sa paggamit ng kapangyarihan.

Hindi siya nanlalamang, hindi siya nagmamataas, kundi naglilingkod nang may takot at paggalang kay Cristo.

Sapagkat alam niyang darating ang araw na siya rin ay huhusgahan ng Diyos ayon sa kanyang pamumuno.

🕊 IV. Ang Pamumuno na Katulad ni Cristo ay May Puso ng Lingkod

Ang pamumuno ni Cristo ay huwaran ng kababaang-loob at sakripisyo.

Sa Juan 13:14–15, sinabi Niya matapos hugasan ang mga paa ng Kanyang mga alagad:

“Kung ako nga, ang inyong Panginoon at Guro, ay naghugas ng inyong mga paa, dapat din ninyong hugasan ang mga paa ng isa’t isa. Sapagkat binigyan ko kayo ng halimbawa, upang gawin ninyo ang gaya ng ginawa ko sa inyo.”

Ito ang pamumunong may puso—hindi nangingibabaw, kundi nagpapakumbaba upang magpalakas sa iba.

Ang ganitong pinuno ay nakikita ang bawat tao bilang kapwa tagapaglingkod, hindi bilang instrumento para sa sariling kapakinabangan.

Kapag ang isang pinuno ay may puso ng isang lingkod, ang mga taong kanyang pinamumunuan ay lumalago, nagiging tapat, at natututo ring maglingkod.

Ito ang bunga ng pamumunong may Espiritu ni Cristo.

🙏 Konklusyon

Ang pamumuno ay pribilehiyo, ngunit higit sa lahat, ito ay pagtawag—isang banal na tungkulin upang ipakita ang karakter ni Cristo sa pamamagitan ng ating pamamahala.

Ang panawagan ng Colosas 4:1 ay hindi lamang para sa mga may kapangyarihan sa lipunan, kundi para sa bawat mananampalatayang may responsibilidad sa kapwa.

Kung ikaw ay magulang, amo, pastor, o guro, tandaan mo:

Ang tunay na pinuno ay lingkod.

At ang tunay na lingkod ay yaong marunong mamuno nang may katarungan, kabutihan, at pagmamahal—

sapagkat siya ay sumusunod sa Panginoong nasa langit.

🕊 Panalanging Pagtatapos:

“Panginoong Diyos, salamat po sa paalala ng Iyong Salita na ang pamumuno ay hindi tungkol sa kapangyarihan, kundi sa paglilingkod.

Turuan Mo po kaming mamuno nang may kababaang-loob, katarungan, at kabutihan.

Tulungan Mo kaming maging tapat na tagapamahala ng mga buhay na Iyong ipinagkatiwala sa amin.

Nawa’y makita sa amin ang larawan ng Iyong Anak na si Cristo, na aming tunay na Panginoon.

Sa Kanyang pangalan kami nananalangin. Amen.”