Colosas 4:7–9

“Ipababatid sa inyo ni Tiquico, na minamahal na kapatid, tapat na ministro at kasamang lingkod sa Panginoon, ang lahat ng bagay tungkol sa akin. Sinugo ko siya sa inyo sa layuning ito—upang malaman ninyo ang aming kalagayan at upang siya’y makapagpalakas ng inyong mga puso. Kasama rin niya si Onesimo, ang tapat at minamahal na kapatid, na isa sa inyo. Sila ang magpapabatid sa inyo ng lahat ng bagay na nangyayari rito.”

Ang pagtatapos ng sulat ni Apostol Pablo sa mga taga-Colosas ay tila puno ng mga pangalan at pagbati—ngunit kung ating tititigan nang mas malalim, makikita natin dito ang puso ng tunay na paglilingkod sa katawan ni Cristo.

Sa mga talatang ito, binanggit ni Pablo sina Tiquico at Onesimo—dalawang lingkod na naging tapat na katuwang niya sa ministeryo.

Bagaman maikli lamang ang kanilang pagbanggit, ang kanilang halimbawa ay nagbibigay sa atin ng malalim na larawan ng katapatan, pakikipagkaisa, at kababaang-loob sa gawain ng Diyos.

Ang gawain ng Panginoon ay hindi kailanman tungkol lamang sa isang tao.

Ang ministeryo ni Pablo ay hindi nagtagumpay dahil siya ay magaling, kundi dahil siya ay nakipagkaisa sa mga tapat na lingkod na may pusong katulad ni Cristo.

Ang Colosas 4:7–9 ay nagpapaalala sa atin na ang ministeryo ay hindi solo performance, kundi kolektibong paglilingkod sa ilalim ng isang Panginoon.

Sa panahon ngayon, napakadaling maging sentro ng atensyon—lalo na sa gitna ng social media, pulpito, at platform.

Ngunit ipinapakita ng talatang ito na ang tunay na dakilang lingkod ay hindi laging nasa spotlight; minsan, siya ang tahimik na katuwang sa likod ng tagumpay ng iba.

Ang tunay na kabigatan ni Pablo ay hindi lamang maipahayag ang Ebanghelyo, kundi maipasa ito sa mga tapat na lalaking gaya nina Tiquico at Onesimo—mga taong magpapatuloy ng gawain sa kabila ng kanyang kawalan.

📖 I. Ang Katapatan ni Tiquico sa Gawain ng Panginoon

Sa talata 7, tinukoy ni Pablo si Tiquico bilang:

“minamahal na kapatid, tapat na ministro, at kasamang lingkod sa Panginoon.”

Tatlong titulong ginamit ni Pablo upang ilarawan ang kanyang kasama:

kapatid, ministro, at kasamang lingkod.

1. Kapatid – ipinapakita nito na ang relasyon nila ay hindi batay sa trabaho, kundi sa pag-ibig at ugnayan kay Cristo. Si Tiquico ay hindi lamang katuwang sa gawain, kundi kapatid sa pananampalataya. Sa iglesya, ang bawat isa ay dapat makitang pamilya—hindi kakompetensya, kundi katuwang sa layunin ng Diyos.

2. Tapat na Ministro – ang salitang “tapat” (pistos) ay nangangahulugang “maaasahan.” Hindi kailangang bantayan, hindi kailangang ulit-ulitin. Kapag si Pablo ay nagpadala ng utos, maaasahan niyang si Tiquico ay gagawin ito nang may kabuuang katapatan at kasipagan. Sa panahon ngayon, bihira na ang mga lingkod na tapat sa lihim, sa malayo, at sa mga bagay na hindi napapansin. Ngunit ang tapat na lingkod ay hindi naghahanap ng papuri—siya ay masigasig kahit walang nakakakita, sapagkat para kay Cristo siya naglilingkod.

3. Kasamang Lingkod – ito ay naglalarawan ng pagkakaisa sa layunin. Hindi si Pablo lamang ang “apostol,” at si Tiquico ay “katulong.” Pareho silang lingkod sa iisang Panginoon. Sa iglesya, walang mas mataas o mas mababa—lahat ay kasamang lingkod sa ubasan ng Diyos.

Sinugo ni Pablo si Tiquico upang ipabatid ang kalagayan niya at palakasin ang mga puso ng mga taga-Colosas.

Isipin mo ito: si Pablo ay nakakulong, ngunit iniisip pa rin niya ang iba.

At upang magawa iyon, ipinadala niya ang isang taong maaasahan—isang lalaking may puso ng tagapamagitan.

Ang mga katulad ni Tiquico ay nagpapakita ng tunay na kababaang-loob: handang maglakbay, magdala ng sulat, at magpalakas ng iba, kahit walang kapalit.

Ito ang uri ng lingkod na kailangan ng simbahan ngayon—mga taong tapat sa maliit, at dahil dito, pinagkakatiwalaan ng Diyos sa mas malaki.

📖 II. Ang Pagbabagong Dulot ng Katapatan: Ang Halimbawa ni Onesimo

Kasama ni Tiquico ay si Onesimo, na binanggit sa talata 9:

“Kasama rin niya si Onesimo, ang tapat at minamahal na kapatid, na isa sa inyo.”

Si Onesimo ay dating alipin ni Filemon, at siya ay tumakas mula sa kanyang amo (basahin sa aklat ng Filemon).

Ngunit sa pagtakas niyang iyon, nakilala niya si Cristo sa pamamagitan ni Pablo.

Ang dating takas ay naging tapat na lingkod ng Diyos.

Napakaganda ng pagbabagong ito.

Sa halip na ituring si Onesimo bilang taksil, tinawag siya ni Pablo na “tapat at minamahal na kapatid.”

Isang napakalalim na larawan ng biyaya ng Diyos—ang dating makasalanan ay ginawang kapaki-pakinabang sa kaharian.

Ang pangalan na “Onesimo” sa Griyego ay nangangahulugang “kapaki-pakinabang.”

At tunay ngang ginawang totoo ni Cristo ang kahulugan ng kanyang pangalan!

Ang dating walang halaga ay naging instrumento ng pagpapalakas sa iglesya.

Ito ang kapangyarihan ng biyaya—binabago ng Diyos ang sirang buhay upang maging patotoo ng Kanyang kabutihan.

Makikita rin natin dito ang pananampalataya ni Pablo sa bagong nilalang kay Cristo.

Hindi niya tiningnan si Onesimo batay sa kanyang nakaraan, kundi batay sa kanyang bagong pagkatao kay Cristo.

At ito rin ang hamon sa atin bilang iglesia—tingnan ang ating kapatid hindi batay sa dating pagkakamali, kundi batay sa bagong buhay na binigay ni Cristo.

Kung paanong si Onesimo ay tinawag na tapat at minamahal, ganito rin tayo.

Minsan tayo’y tumakas din sa Diyos, ngunit sa biyaya ni Cristo, tinanggap Niya tayo, binago, at ginawang lingkod sa Kanyang kaharian.

Ang katapatan ngayon ay patunay ng biyayang dati’y nagligtas sa atin.

📖 III. Ang Pakikipagkaisa sa Gawain ng Diyos

Sa pagsasama nina Tiquico at Onesimo, makikita natin ang espiritu ng pakikipagkaisa sa gawain ng Panginoon.

Hindi sila magkasingkatayuan sa lipunan—ang isa ay beteranong misyonero, ang isa ay dating alipin.

Ngunit sa kay Cristo, pantay silang mga lingkod ng Diyos.

Ito ang kagandahan ng Ebanghelyo: binubura nito ang pader ng pagkakaiba.

Walang Hudyo o Griego, alipin o malaya, lalaki o babae—lahat ay iisa kay Cristo Jesus (Galacia 3:28).

Ang iglesia ay hindi dapat nahahati sa posisyon o estado sa buhay, sapagkat ang bawat isa ay may tungkulin sa katawan ni Cristo.

Ang pakikipagkaisa ay nangangahulugang pagbibigay halaga sa bawat bahagi ng katawan.

Ang mata ay hindi pwedeng sabihing mas mahalaga sa kamay, at ang paa ay hindi pwedeng sabihing walang silbi.

Ang bawat isa—malaki man o maliit ang papel—ay may bahagi sa pagpapalaganap ng Ebanghelyo.

Si Pablo ay hindi mag-isa sa kanyang misyon.

May mga taong gaya ni Tiquico at Onesimo na handang tumulong, magdala ng sulat, magpakatapat, at magpalakas sa iba.

Ito ang larawan ng iglesyang buhay at nagkakaisa sa layunin ng Diyos.

Ang iglesia ay lumalago hindi dahil sa galing ng iisang tao, kundi dahil sa katapatan ng bawat miyembro sa gawain ng Panginoon.

Kapag ang bawat isa ay nagtutulungan, ang mensahe ng Ebanghelyo ay umaabot sa mas malayo, at ang pangalan ni Cristo ay pinararangalan.

📖 IV. Ang Diwa ng Tunay na Lingkod: Katapatan, Kababaang-loob, at Pagkakaisa

Mula sa halimbawa nina Tiquico at Onesimo, makikita natin ang tatlong katangian ng tunay na lingkod ng Diyos:

1. Katapatan – Hindi sa tagumpay sinusukat ang lingkod, kundi sa katapatan. Maaaring maliit ang iyong gawain, ngunit kung ito’y tapat mong ginagawa para sa Panginoon, ito’y dakila sa Kanyang paningin.

2. Kababaang-loob – Ang mga lingkod na ito ay hindi hinanap ang pansin o papuri. Sila ay tahimik ngunit tapat, at sa kanila’y nakita ang tunay na kababaang-loob ng paglilingkod.

3. Pagkakaisa – Ang kanilang pakikipagkaisa kay Pablo ay nagpapakita na ang gawain ng Diyos ay hindi kompetisyon, kundi kolaborasyon. Ang bawat isa ay may bahagi, at kapag nagsama-sama sa layunin ni Cristo, nagiging makapangyarihan ang ministeryo.

Ang ministeryo ay hindi tungkol sa kung sino ang pinakakilala, kundi kung sino ang pinakatapat.

At sa mata ng Diyos, ang pangalan ng mga lingkod na tapat—kahit hindi kilala ng mundo—ay nakasulat sa aklat ng buhay.

🙏 Konklusyon

Mga kapatid, tulad nina Tiquico at Onesimo, tayo rin ay tinatawag ng Diyos na maging tapat na katuwang sa Kanyang gawain.

Hindi kailangan maging tanyag o may mataas na posisyon.

Ang kailangan lamang ay puso na handang maglingkod, magpakatapat, at makipagkaisa para sa kaluwalhatian ng Panginoon.

Kung ikaw ay naglilingkod sa maliit na paraan—sa pagtuturo, pag-aasikaso ng mga tao, pagdarasal, o simpleng kabutihan—tandaan mo: ang Diyos ay nakakita ng iyong katapatan.

At sa araw ng Kanyang pagbabalik, sasabihin Niya sa iyo,

“Magaling! Tapat at mabuting lingkod, pumasok ka sa kagalakan ng iyong Panginoon.” (Mateo 25:21)

🕊 Panalanging Pagtatapos:

“Panginoon, salamat sa halimbawa nina Tiquico at Onesimo—mga lingkod na tapat, mapagpakumbaba, at nagkakaisa sa Iyong gawain.

Turuan Mo kaming maging tulad nila: maaasahan sa anumang gawain, may pusong mapaglingkod, at laging nakatuon sa Iyong kaluwalhatian.

Palakasin Mo ang aming pananampalataya at pagkakaisa bilang katawan ni Cristo, upang ang aming buhay ay maging patotoo ng Iyong biyaya.

Sa pangalan ni Jesus, aming Panginoon at Tagapagligtas, Amen.”