Ang Pagpapatawad—Isang Biyayang Madalas Mahirap Gawin

Isa sa pinakamahirap ngunit pinakabanal na gawaing hinihingi ng Diyos sa atin ay ang magpatawad.

Ang pagpapatawad ay hindi lamang isang aksyon ng bibig, kundi isang desisyon ng puso na sumasalamin sa karakter ni Cristo.

Sa sulat ni Pablo kay Filemon, nakikita natin ang isang napakalalim na larawan ng pagpapatawad, pagkakasundo, at pagbabalik-loob.

Ang liham na ito ay hindi mahaba, ngunit bawat linya ay punô ng damdamin, kababaang-loob, at pananampalataya.

Isinulat ito ni Pablo habang siya ay bilanggo, upang ipanumbalik si Onesimo—isang takas na alipin na ngayon ay naging kapatid kay Cristo—kay Filemon, ang kanyang amo.

Hindi ito isang karaniwang pakiusap. Ito ay isang pagpapahayag ng Ebanghelyo sa gawa, isang buhay na larawan ng biyaya ng Diyos na gumagawa ng pagbabago sa puso ng tao.

📖 I. Ang Kababaang-Loob ni Pablo sa Kanyang Pagsusumamo (v. 8–9)

Sabi ni Pablo, “Kaya’t bagaman may lakas-loob akong ipag-utos sa iyo ang nararapat, alang-alang sa pag-ibig ay mas pinili kong makiusap.”

Dito, pinakita ni Pablo ang puso ng isang tunay na lider at tagapamagitan.

Bilang apostol, may awtoridad siyang utusan si Filemon, ngunit pinili niyang manikluhod sa pamamagitan ng pag-ibig.

Ito ang puso ni Cristo—hindi nang-aapi, kundi nagmamahal; hindi nagmamataas, kundi naglilingkod.

Ang pagpapatawad ay hindi dapat sapilitan; ito ay kusang-loob na dumadaloy mula sa puso na pinatawad na rin ng Diyos.

Tulad ni Pablo, tinuturuan tayo na kung nais nating makakita ng pagbabago sa iba, dapat tayong mauna sa pagpapakumbaba at pag-ibig.

📖 II. Ang Pagbabagong Bunga ng Biyaya (v. 10–11)

Sabi ni Pablo, “Ipinakikiusap ko sa iyo tungkol sa aking anak na si Onesimo, na aking naging anak sa pananampalataya habang ako’y bilanggo.”

Ang salitang “anak” dito ay nagpapakita ng bagong relasyon—mula sa dating alipin tungo sa bagong kapatid.

Si Onesimo, na dating tumakas, ay nakatagpo ng kalayaan hindi sa paglayo, kundi sa pagkakilala kay Cristo.

Ito ang kapangyarihan ng biyaya: binabago nito ang ating pagkakakilanlan.

Ang dating suwail ay nagiging tapat; ang dating walang halaga ay nagiging kasangkapan ng Diyos.

Sa Ebanghelyo, walang sinumang labis na masama upang hindi mapatawad, at walang kasalanan ang masyadong malalim upang hindi mapawi ng dugo ni Cristo.

📖 III. Ang Pananaw ni Pablo sa Tunay na Pagkakapatiran (v. 12–14)

Sa halip na manatili kay Pablo si Onesimo, pinili ng apostol na siya’y ibalik kay Filemon.

Sabi niya, “Ipinapabalik ko siya sa iyo, at ito’y parang bahagi ng aking sarili.”

Narito ang isa sa mga pinakamagandang larawan ng pakikisama sa pananampalataya—ang pagnanais na maibalik ang relasyon, hindi batay sa dating katayuan, kundi sa bagong buhay kay Cristo.

At pansinin din natin: hindi pinilit ni Pablo si Filemon na patawarin si Onesimo, kundi hinayaan niyang ang kapatawaran ay magmula sa kanyang puso.

Ganito rin ang Diyos sa atin—hindi Niya tayo pinipilit na magmahal o magpatawad, kundi binabago Niya ang ating puso upang kaya nating gawin iyon.

📖 IV. Ang Bagong Pananaw ng Ugnayan kay Cristo (v. 15–16)

Sabi ni Pablo, “Marahil ay nahiwalay siya sa iyo sandali upang muli mo siyang makasama magpakailanman, hindi na bilang alipin, kundi bilang higit pa sa alipin—isang minamahal na kapatid.”

Ito ang himala ng biyaya—binabago nito ang lahat ng relasyon.

Ang ugnayan ni Filemon at Onesimo ay dating batay sa alipin at amo, ngunit ngayon, ito ay kapatiran sa Panginoon.

Ang krus ni Cristo ang pumapawi sa lahat ng pader—ng katayuan, ng pagkakaiba, ng nakaraan.

Sa harap ng krus, pareho tayong nangangailangan ng awa, at pareho tayong tinatanggap ng Diyos sa Kanyang pamilya.

💡 Ang Tunay na Kapatawaran ay Kristosentriko

Ang pagpapatawad ay hindi madali, ngunit posible sa biyaya ng Diyos.

Kung paanong si Cristo ay nagbigay ng bagong simula sa atin, ganoon din dapat natin tignan ang iba.

Ang pagpapatawad ay hindi lamang naglilinis ng sugat ng nakaraan—ito rin ay nagbubukas ng pinto ng bagong pakikipag-ugnayan sa pag-ibig ni Cristo.

Kaya, sa bawat pagkakataon na ikaw ay nasaktan, maalala mo sana si Pablo, si Filemon, at si Onesimo.

At higit sa lahat, maalala mo si Cristo—na bagaman wala Siyang kasalanan, pinatawad Niya tayo upang tayo’y muling makasama sa Kanyang presensya.

🙏 Panalangin:

“Panginoon, turuan Mo akong magpatawad tulad ng Iyong pagpapatawad sa akin.

Linisin Mo ang aking puso sa anumang galit o sama ng loob, at palitan Mo ito ng pag-ibig na gaya ng sa Iyo.

Tulungan Mo akong maging kasangkapan ng pagkakasundo, upang sa aking buhay ay maipakita ko ang kabutihan at awa ni Cristo.

Sa Ngalan ni Jesus, Amen.”