Roma 3:21–31

Isipin mong nakatayo ka sa isang hukuman. Sa harap mo ay isang hukom na matuwid, walang kinikilingan, at may hawak na ebidensya ng lahat ng kasalanang nagawa mo — bawat salita, bawat lihim, bawat maling motibo ng puso. Walang pagtakas. Alam mong ikaw ay may sala. Alam mo rin na ang hatol ay kamatayan. Ngunit sa gitna ng katahimikan, bago pa man ibaba ang martilyo ng hukom, may isang lalaki na tumayo mula sa gilid ng silid. Nilapitan ka niya, hinawakan ang iyong balikat, at sinabing, “Ako na ang tatanggap ng parusa para sa kanya.”

Ito ang larawan ng Ebanghelyo. Ito ang ipinapaliwanag ni Apostol Pablo sa Roma 3:21–31 — ang pinakapuso ng doktrina ng kaligtasan. Dito ipinahayag ni Pablo na ang katuwiran ng Diyos ay naipahayag hindi sa pamamagitan ng kautusan, kundi sa pamamagitan ni Jesu-Cristo.

Pagkatapos niyang ipakita sa mga naunang kabanata na lahat ng tao ay makasalanan (Hudyo man o Hentil), ngayon ipinapakita niya kung paano inililigtas ng Diyos ang makasalanan nang hindi isinasakripisyo ang Kanyang katarungan.

Kaibigan, ito ang pinakamahalagang katotohanang dapat nating maunawaan: ang Diyos ay matuwid, ngunit sa Kanyang kabutihan, Siya ring Tagapagligtas.

At sa pamamagitan ni Cristo, ang makasalanan ay ginagawang matuwid — hindi dahil sa gawa, kundi sa biyaya.

1. Ang Katuwiran ng Diyos ay Ipinahayag (v.21–22)

“Ngunit ngayon, bukod sa kautusan, ang katuwiran ng Diyos ay nahayag, na pinatotohanan ng Kautusan at ng mga Propeta — ang katuwiran ng Diyos sa pamamagitan ng pananampalataya kay Jesu-Cristo para sa lahat ng sumasampalataya.”

Ang “ngunit ngayon” dito ay napakahalagang mga salita. Sa buong unang tatlong kabanata ng Roma, ibinunyag ni Pablo ang matinding kadiliman ng kasalanan. Ngunit dito, may liwanag. Ang Ebanghelyo ay isang ‘Ngunit Ngayon’ na biyaya.

Matagal na ang tao ay nakakulong sa ilalim ng kautusan, ngunit ngayon, may daan palabas — hindi sa pamamagitan ng pagsunod, kundi sa pamamagitan ng pananampalataya.

Ang katuwiran ng Diyos ay hindi galing sa tao; ito ay galing mismo sa Diyos. Ibig sabihin, ang katuwirang ibinibigay sa atin ay katuwiran ni Cristo na ipinapasa sa atin sa pamamagitan ng pananampalataya.

Hindi ito binubuo ng sariling gawa; ito ay ipinagkakaloob bilang regalo ng biyaya.

2. Lahat ay Nagkasala, Ngunit Lahat ay Maaaring Mapatawad (v.23–24)

“Sapagkat ang lahat ay nagkasala at hindi nakaabot sa kaluwalhatian ng Diyos, at sila’y pinapaging-matuwid na walang bayad sa pamamagitan ng Kanyang biyaya sa pamamagitan ng pagtubos na nasa kay Cristo Jesus.”

Ito ang puso ng Ebanghelyo.

Una, ang lahat ay nagkasala — walang sinuman ang exempted. Ang kasalanan ay hindi lang paglabag sa kautusan, ito ay paghihimagsik laban sa kabanalan ng Diyos.

Ngunit ang magandang balita: sa pamamagitan ni Jesus, ang makasalanan ay pinapaging-matuwid.

Ang salitang “pinapaging-matuwid” (justified) ay isang legal na termino — ibig sabihin, idinideklarang walang sala.

Hindi ibig sabihin na hindi ka na nagkasala, kundi ang hatol ng kasalanan ay ibinaba na kay Jesus, kaya’t ikaw ay malaya.

Ang “pagtubos” naman ay tumutukoy sa pagbabayad ng isang halaga upang palayain ang isang alipin.

Sa krus, binayaran ni Cristo ang presyo ng ating kalayaan — dugo ang kabayaran, at tayo ang tinubos.

3. Si Cristo ang Araw ng Pagbabayad-Sala (v.25–26)

“Na siyang itinalaga ng Diyos na maging handog sa ikapapatawad sa pamamagitan ng pananampalataya sa Kanyang dugo, upang ipakita ang Kanyang katuwiran, sapagkat sa Kanyang pagtitimpi, nilampasan ng Diyos ang mga kasalanan na nagawa noon.”

Sa Lumang Tipan, may tinatawag na Day of Atonement — araw ng pagtubos ng kasalanan, kung saan inihahandog ng mataas na saserdote ang dugo ng hayop sa dambana upang takpan ang kasalanan ng bayan. Ngunit ang dugo ng hayop ay pansamantala lamang.

Ngunit sa krus, si Jesus ang naging isang beses at magpakailanman na handog sa kasalanan.

Ang Kanyang dugo ang tunay na “pantakip” — hindi lang tinatakpan ang kasalanan, kundi tuluyang nililinis ito.

At sa pamamagitan nito, ipinakita ng Diyos na Siya ay parehong matuwid at mahabagin.

Matuwid — dahil pinarusahan Niya ang kasalanan.

Mahabagin — dahil Siya mismo ang nagdala ng parusa sa ating lugar.

4. Ang Kaligtasan ay sa Pananampalataya Lamang (v.27–31)

“Kaya saan ang pagmamapuri? Ito ay naalis. Sa pamamagitan ng anong kautusan? Ng mga gawa? Hindi, kundi sa pamamagitan ng kautusan ng pananampalataya.”

Walang sinuman ang maaaring magyabang sa harap ng Diyos.

Ang kaligtasan ay hindi premyo sa kabutihan, ito ay kaloob sa pananampalataya.

Tanging sa pamamagitan ng pagtitiwala kay Cristo nagiging matuwid ang isang tao — hindi dahil sa anong nagawa niya, kundi dahil sa ginawa ni Jesus sa krus.

At dito tinapos ni Pablo ang isa sa pinakadakilang katotohanan sa Biblia:

“Sapagkat iniisip nating ang tao ay pinapaging-matuwid sa pamamagitan ng pananampalataya, hiwalay sa mga gawa ng kautusan.” (v.28)

1. Ang Katuwiran ay Regalo, Hindi Resulta. Hindi natin ito makakamit sa sariling pagsisikap. Ang tanging paraan upang maging matuwid ay tanggapin si Cristo bilang ating katuwiran.

2. Ang Krus ang Pinakamalaking Patunay ng Katarungan at Pag-ibig ng Diyos. Sa krus, pinarusahan ng Diyos ang kasalanan — ngunit sa parehong sandali, iniligtas Niya ang makasalanan.

3. Ang Pananampalataya ay Hindi Lang Paniniwala — ito ay Pagtitiwala. Ibig sabihin, hindi lang “naniniwala ako kay Jesus,” kundi “sumasandig ako sa Kanya lamang para sa aking kaligtasan.”

Kapag ang puso ay tumigil sa pagtitiwala sa sariling kabutihan at lumapit kay Cristo, doon nagsisimula ang tunay na kalayaan.

Ang Roma 3:21–31 ay parang gintong sentro ng buong Ebanghelyo.

Dito natin nauunawaan na ang Diyos ay parehong makatarungan at maawain.

Hindi Niya binalewala ang kasalanan — Siya mismo ang nagbayad para rito.

Kaya’t kapag ikaw ay lumapit sa Diyos, hindi mo kailangang dalhin ang listahan ng iyong mabubuting gawa. Dalhin mo lamang ang pananampalataya sa dugo ni Cristo — sapagkat iyon lang ang katanggap-tanggap na katuwiran sa harap Niya.

“Ngayon, bukod sa kautusan, ang katuwiran ng Diyos ay nahayag… para sa lahat ng sumasampalataya.”

Ito ang magandang balita: Ang katuwiran ng Diyos ay hindi kailangang hanapin — ito ay ibinigay na sa atin kay Cristo.