Roma 8:1–4
Isa sa pinakamagandang katotohanang ipinahayag ni Apostol Pablo sa aklat ng Roma ay ito: “Walang kahatulan sa mga na kay Cristo Jesus.”
Marami ang nabubuhay sa ilalim ng bigat ng pagkakasala, sa alaala ng mga maling desisyon, at sa takot sa hatol ng Diyos.
Kapag tinanong mo ang isang mananampalataya kung siya ay ligtas, madalas mong maririnig ang sagot na, “Oo, pero minsan natatakot pa rin ako na baka hindi sapat.”
Ngunit kaibigan, kung tunay kang na kay Cristo, ang sabi ng Biblia ay malinaw — “There is therefore now no condemnation to those who are in Christ Jesus.”
Hindi sinabi ng talata na “kaunti na lang ang hatol,” o “bawasan na ang kahatulan,” kundi “wala na.” Wala nang hatol, wala nang parusa, wala nang pagkakakulong sa kasalanan, sapagkat tinubos na tayo ni Cristo.
Ang aklat ng Roma, lalo na sa kabanata 8, ay parang isang rurok ng ebanghelyo — dito natin nakikita ang tagumpay ng biyaya ng Diyos sa buhay ng isang makasalanang iniligtas Niya.
Kung sa mga naunang kabanata ay binigyang-diin ni Pablo ang hatol ng Diyos sa kasalanan, dito naman ipinapakita niya ang kalayaan sa ilalim ng biyaya ni Cristo.
Ito ang mensahe ng ating pagninilay ngayon:
Ang mga na kay Cristo ay pinalaya hindi lamang mula sa kapangyarihan ng kasalanan, kundi mula rin sa hatol na dapat sana’y kanila.
At sa pamamagitan ng Espiritu, sila ngayon ay namumuhay sa katuwiran ng Diyos.
1. Walang Kahatulan — Isang Matibay na Katotohanan (v.1)
“Kaya nga, ngayon ay wala nang kahatulan sa mga na kay Cristo Jesus.”
Ang salitang “kaya nga” ay isang tulay na nag-uugnay sa lahat ng sinabi ni Pablo mula sa Roma 7, kung saan ipinakita niya ang pakikibaka ng laman at espiritu.
Sa Roma 7:24, sinabi niya, “Kay hirap ng aking kalagayan! Sino ang magliligtas sa akin sa katawang ito na nagdadala sa kamatayan?”
At ang sagot niya ay, “Salamat sa Diyos sa pamamagitan ni Jesu-Cristo!”
At dito sa Roma 8:1, inilalapat ni Pablo ang katotohanang iyon — ang hatol na dapat ay sa atin, ay tinanggal na ni Cristo.
Ang salitang “kahatulan” ay nangangahulugang hatol ng kamatayan o parusang walang hanggan.
Ngunit ang hatol na iyon ay dinala ni Cristo sa krus.
Ang hatol na dapat ay sa atin ay tinanggap Niya upang tayo ay mapatawad at maging malaya.
Kaya’t kung ikaw ay nasa kay Cristo — hindi na “posibleng wala,” kundi “tiyak na wala” nang kahatulan.
Kapag ang Diyos ay nagdeklara ng “no condemnation,”
walang sinumang tao, demonyo, o akusasyon ng iyong nakaraan ang maaaring magpabago nito.
Hindi dahil sa ikaw ay mabait, kundi dahil ang katuwiran ni Cristo ay ibinigay sa iyo.
2. Pinalaya ng Batas ng Espiritu ng Buhay (v.2)
“Sapagkat ang kautusan ng Espiritu ng buhay na na kay Cristo Jesus ay pinalaya ako mula sa kautusan ng kasalanan at ng kamatayan.”
May dalawang batas na kumikilos sa mundong ito:
(1) ang kautusan ng kasalanan at kamatayan — ito ang makasalanang kalikasan na naghahatid ng kamatayan;
at (2) ang kautusan ng Espiritu ng buhay — ito ang bagong buhay kay Cristo na nagbibigay ng kalayaan.
Ang Espiritu Santo ang nagbibigay ng kakayahan sa bawat mananampalataya na mabuhay sa tagumpay.
Hindi mo kailangang manatiling bihag ng kasalanan, sapagkat ang Espiritu ng Diyos ay nasa iyo.
Kung dati ay ang kasalanan ang iyong amo, ngayon ang Espiritu na ang gumagabay.
Ibig sabihin, ang kalayaan sa kasalanan ay hindi lang sa “hindi ka na mapaparusahan,”
kundi “hindi ka na kailangang mamuhay sa ilalim ng kasalanan.”
Ang biyaya ng Diyos ay hindi lisensya sa kasalanan, kundi kapangyarihan para mabuhay ng banal.
3. Tinupad ni Cristo ang Hindi Kayang Tuparin ng Kautusan (v.3)
“Sapagkat ang hindi magawa ng Kautusan, na pinahina ng laman, ay ginawa ng Diyos sa pagsugo sa kanyang sariling Anak.”
Ang Kautusan ay mabuti, banal, at makatarungan — ngunit wala itong kakayahang magligtas.
Bakit? Sapagkat ang laman ng tao ay mahina.
Kaya’t sa halip na tayo ang magtuparan ng katuwiran, si Cristo mismo ang tumupad nito.
Ang mga sakripisyo noon ay pansamantalang pantakip lamang sa kasalanan,
ngunit nang dumating si Cristo, Siya mismo ang naging ganap na handog.
Ang kasalanan ay hinatulan sa Kanyang katawan, upang tayo ay maging malaya.
Sa krus, si Cristo ang naging “kapalit” natin —
ang Kanyang kabanalan ang ibinigay sa atin, at ang ating kasalanan ay ipinataw sa Kanya.
Ito ang dahilan kung bakit wala nang kahatulan sa atin — dahil si Cristo na ang nahatulan para sa atin.
4. Nabubuhay sa Katuwiran sa Pamamagitan ng Espiritu (v.4)
“Upang ang matuwid na hinihingi ng Kautusan ay matupad sa atin, na hindi namumuhay ayon sa laman kundi ayon sa Espiritu.”
Ang layunin ng kaligtasan ay hindi lamang pagpapatawad, kundi pagbabagong-buhay.
Hindi lang tayo iniligtas mula sa hatol, kundi iniligtas din tayo para sa isang bagong pamumuhay.
Kapag ang isang tao ay tunay na nasa kay Cristo,
makikita ang bunga ng Espiritu sa kanyang pamumuhay — pag-ibig, kapayapaan, kababaang-loob, at kabanalan.
Hindi ito tungkol sa pagsisikap, kundi sa pagsuko sa Espiritu ng Diyos araw-araw.
Ang Kautusan ay nagtuturo kung ano ang tama,
ngunit ang Espiritu ang nagbibigay ng kakayahan para gawin ang tama.
Ito ang buhay ng isang pinalaya — hindi perpekto, ngunit puspusan sa pagsunod sa Espiritu.
Kaibigan, kung ikaw ay nasa kay Cristo, wala nang hatol sa iyo.
Hindi na kailangan ng pagdududa, hindi na kailangan ng takot, sapagkat ang dugo ni Cristo ang iyong katiyakan.
Ang kaaway ay laging magpapaalala ng iyong nakaraan,
ngunit si Cristo ay nagpapaalala ng iyong kalayaan.
Kapag tinanong ka ng iyong konsensya, “Karapat-dapat ka ba?”
Sagot mo — “Hindi, pero si Cristo ay karapat-dapat, at Siya ang aking katuwiran.”
Ito ang kapayapaang dulot ng biyaya:
na sa kabila ng ating pagkukulang, ang Diyos ay nananatiling tapat.
Walang hatol, sapagkat tinapos na ni Cristo ang lahat.
At ngayon, ikaw ay malaya — upang mabuhay para sa Kanya.