ROMA 16:1–16

Kapatid, isipin natin ang simbahan sa Roma noong unang siglo. Sa Roma 16:1–16, makikita natin kung gaano kahalaga sa puso ni Pablo ang bawat miyembro ng simbahan—mula sa mga kilalang lider hanggang sa mga tahimik na lingkod.

Marami sa atin, sa pang-araw-araw na buhay, nakatuon lang sa sarili nating gawain at nakakaligtaan natin ang kabuuan ng katawan ni Cristo. Ngunit ang bawat isa—kahit maliit o hindi gaanong kilala—ay may mahalagang papel sa plano ng Diyos.

Ngayong araw, tatalakayin natin ang tatlong pangunahing tema na nakapaloob sa talata:

Pagkilala sa mga lingkod at kapatiran

Ang kapangyarihan ng pagkakaisa at pagkakaibigan sa pananampalataya

Pagtutulungan para sa paglago ng katawan ni Cristo

BASAHIN NATIN ANG ROMA 16:1–16 (BUOD NG DIWA)

Binanggit ni Pablo si Phoebe, isang lingkod ng simbahan, bilang isang taong mapagkakatiwalaan at tumulong sa marami.

Maraming iba pa, tulad nina Priscilla at Aquila, Andronicus at Junias, ay binigyan niya ng parangal.

Ang mensahe ay malinaw: lahat ng miyembro, kilala man o hindi, ay mahalaga sa plano ng Diyos.

I. PAGKILALA SA MGA LINGKOD AT KAPATIRAN (v. 1–7)

Si Phoebe ay inihandog ni Pablo bilang lingkod at tagapagdala ng sulat sa Roma. Hindi lamang ang mga apostol ang mahalaga sa simbahan; bawat lingkod ay may papel. Sa ating sariling buhay, may mga taong tahimik na gumagawa ng mabuti, nagdaragdag ng lakas at suporta sa ating espiritwal na pamilya.

Reflective Questions:

Sino ang mga tahimik na lingkod sa simbahan o komunidad na dapat nating kilalanin?

Paano natin mapapalakas ang loob ng mga kapatid na naglilingkod nang walang ingay o pagkilala?

Application:

Maglaan tayo ng oras upang pasalamatan ang bawat isa sa kanilang kabutihan at paglilingkod.

Ang simpleng “salamat” ay maaaring magbigay ng inspirasyon sa kanila.

II. ANG KAPANGYARIHAN NG PAGKAKAISA AT PAGKAKAIBIGAN SA PANANAMPALATAYA (v. 8–15)

Ang pagkakaisa ay ipinakita sa mga nabanggit ni Pablo:

Ampliatus, Urbanus, Stachys, Apelles, at iba pa.

Nakikita natin na ang simbahan ay lumalakas sa pamamagitan ng pagkakaibigan, pagtutulungan, at pagkakaisa sa pananampalataya.

Hindi lang ito tungkol sa isang lider; ang buong katawan ay nagtutulungan para sa paglago ng ebanghelyo.

Reflective Questions:

Paano natin pinapalakas ang samahan sa ating simbahan sa pamamagitan ng pagkakaibigan at pagtutulungan?

Mayroon bang kapatiran na nagbibigay sa iyo ng inspirasyon at lakas sa pananampalataya?

Application:

Sikaping lumapit sa kapatid sa pananampalataya at magtulungan para sa ikabubuti ng lahat.

Ang simpleng pakikipag-ugnayan at pakikipagtulungan ay nagpapalakas sa simbahan.

III. PAGTUTULUNGAN PARA SA PAGLAGO NG KATAWAN NI CRISTO (v. 16)

Pinaalalahanan tayo ni Pablo na magbati, magpaabot ng kapayapaan, at maglingkod sa bawat isa bilang bahagi ng katawan ni Cristo.

Ang bawat isa, maliit man o malaki, ay may mahalagang papel.

Ang pagtutulungan ay hindi lamang para sa sariling kapakinabangan kundi para sa kabuuang misyon ng Diyos sa mundo.

Reflective Questions:

Paano mo maipapakita ang pagmamahal sa kapatid sa pananampalataya sa araw-araw?

Paano mo maipapamalas ang pagtutulungan para sa kabuuan ng katawan ni Cristo?

Application:

Maglaan ng oras at talento para sa simbahan.

Pahalagahan ang bawat miyembro at tanggapin ang kanilang kontribusyon sa katawan ni Cristo.

DECLARATION

Ako ay bahagi ng katawan ni Cristo.

Ang bawat kapatid ay may mahalagang papel sa plano ng Diyos.

Ako ay maglilingkod at magpapakita ng pag-ibig sa kapatiran, kahit sa simpleng paraan lamang.

Ang pagkakaisa at pagtutulungan ay nagpapatibay sa simbahan at sa aking personal na pananampalataya.

Sa lahat ng aking ginagawa, ako ay naglilingkod sa pangalan ni Cristo at para sa kapakinabangan ng Kanyang katawan.