ROMA 15:8–13

Kapatid, aminin natin—sa mundo nating puno ng paghahati, hidwaan, rasismo, digmaan, politika, at relihiyon—madalas nating marinig ang tanong na ito:

“Para kanino ba talaga ang kaligtasan?”

Para ba ito sa mababait lang?

Para sa relihiyoso lang?

Para sa mayayaman?

Para sa mga edukado?

Para sa isang lahi lamang?

Kung minsan, kahit sa loob ng simbahan, may mga taong hindi sinasabi nang direkta, pero ipinaparamdam nila:

👉 “Para lang ito sa mga tulad namin.”

👉 “Hindi ka kabilang dito.”

👉 “Hindi ka karapat-dapat.”

Pero ngayong umagang ito, sa Roma 15:8–13, malinaw at walang paligoy-ligoy ang mensahe ng Diyos:

Ang pag-asa ay hindi lang para sa iilan—kundi para sa LAHAT NG BANSA.

Hindi lang para sa Hudyo.

Hindi lang para sa Hentil.

Hindi lang para sa isang kultura.

Hindi lang para sa isang wika.

Hindi lang para sa isang klase ng tao.

Kundi para sa lahat ng lalapit kay Cristo.

At dito natin makikita kung gaano kalaki ang puso ng Diyos—

hindi makitid, hindi sarado, hindi mapaghusga—kundi bukas para sa buong mundo.

BASAHIN NATIN ANG ROMA 15:8–13 (BUOD NG DIWA)

Si Cristo ay naging lingkod para sa mga Hudyo upang patunayan ang katapatan ng Diyos sa Kanyang mga pangako. Ngunit hindi lang para sa Hudyo—kundi upang ang mga Hentil ay magbigay ng papuri sa Diyos. Binanggit ni Pablo ang mga propesiya:

Pupurihin ng mga bansa ang Diyos

May pag-asang manggagaling sa ugat ni Jesse

At nagtatapos sa isang napakagandang pahayag:

“Punuin nawa kayo ng Diyos ng lahat ng kagalakan at kapayapaan sa inyong pananampalataya, upang kayo’y managana sa pag-asa sa pamamagitan ng kapangyarihan ng Espiritu Santo.”

I. SI CRISTO AY DUMATING UPANG IPATUPAD ANG MGA PANGAKO NG DIYOS (v. 8)

“Sinasabi kong si Cristo ay naging lingkod ng mga tuli…”

Napakalalim nito, kapatid.

Ibig sabihin nito:

👉 Hindi nagkamali ang Diyos sa mga pangako Niya sa Israel.

👉 Hindi Niya tinalikuran ang Kanyang salita.

👉 Hindi Niya kinalimutan ang Kanyang tipan.

Si Jesus ay hindi basta bigla na lamang dumating.

Siya ang katuparan ng lahat ng pangako ng Diyos mula pa noong una.

Lahat ng:

Pangako kay Abraham

Pangako kay Isaac

Pangako kay Jacob

Pangako kay David

Pangako sa mga propeta

👉 Lahat ay natupad kay Cristo.

Theological truth:

Ang Diyos ay tapat sa Kanyang salita kahit abutin ng libong taon.

Pastoral truth:

Kung tinupad ng Diyos ang Kanyang pangako noon,

mas lalo Niyang tutuparin ang Kanyang pangako sa’yo ngayon.

II. ANG KALIGTASAN AY HINDI LAMANG PARA SA HUDYO, KUNDI PARA SA MGA HENTIL DIN (v. 9–12)

Ito ang isa sa pinakarebolusyonaryong mensahe sa panahon ni Pablo.

Noon, akala ng marami:

👉 Ang Diyos ay para lang sa Hudyo.

👉 Ang tipan ay para lang sa isang bayan.

Pero sinabi ni Pablo:

Pupurihin ng mga Hentil ang Diyos

Ang mga bansa ay aasa sa Mesias

Si Cristo ay magiging pag-asa ng mga bayan

Ibig sabihin nito:

👉 Wala nang “insider” at “outsider” sa harap ng Diyos.

👉 Lahat ay pwedeng lumapit.

👉 Lahat ay pwedeng tumanggap ng biyaya.

Conversational na tanong:

Hindi ba’t minsan ganito rin tayo?

“Hindi iyan bagay sa simbahan natin.” “Hindi iyan uring Kristiyano.” “Hindi iyan karapat-dapat.”

Pero sa mata ng Diyos:

walang “ibang uri” ng taong hindi Niya kayang iligtas.

III. ANG PINAKAMALALIM NA HANDOG NG DIYOS SA LAHAT: ANG PAG-ASA (v. 13)

Pansinin mo ang hindi binanggit muna dito:

Hindi pera.

Hindi tagumpay.

Hindi kaginhawahan.

Hindi kasikatan.

Ang sinabi:

“Punuin nawa kayo ng Diyos ng kagalakan, kapayapaan, at pag-asa…”

Theological Truth:

Ang pag-asa ay hindi galing sa sitwasyon.

Ang pag-asa ay galing sa Diyos.

At ito ay dumadaloy sa pamamagitan ng Espiritu Santo.

Pastoral Truth:

Pwedeng:

wala kang pera,

pero may pag-asa.

pwedeng wasak ang plano,

pero buo ang pag-asa.

pwedeng mahirap ang bukas,

pero maliwanag ang hinaharap dahil kay Cristo.

IV. HINDI LANG ITO PAG-ASANG PAMINSAN-MINSAN—ITO AY UMAPAW NA PAG-ASA

Pakinggan mo ang salitang ginamit:

“upang kayo’y managana sa pag-asa…”

Ibig sabihin:

👉 Hindi ka lang bibigyan ng patak ng pag-asa.

👉 Hindi lang kaunting lakas ng loob.

👉 Hindi lang pang-tawid sa araw na ito.

Kundi:

UMAPAW. UMAAPAW. HINDI NAUUBOS.

Bakit?

Dahil ang pinanggagalingan nito ay:

👉 ang kapangyarihan ng Espiritu Santo,

hindi ang lakas ng tao.

V. ANG SIMBAHAN AY DAPAT MAGING BUKAS NA TAGAHATID NG PAG-ASANG ITO SA LAHAT NG BANSA

Kung ang pag-asa ay para sa lahat ng bansa,

ibig sabihin:

👉 Hindi pwedeng sarado ang iglesya.

👉 Hindi pwedeng may kinikilingan.

👉 Hindi pumipili ang pag-ibig.

👉 Hindi limitado ang paglilingkod.

Ang simbahan ay:

hindi club ng perpekto

hindi samahan ng magagaling

hindi lugar ng mayayaman lang

Kundi:

bahay ng mga makasalanang binago ng biyaya.

VI. ANG PERSONAL NA TANONG SA ATIN NGAYON

Hayaan mong dahan-dahan itong pumasok sa puso mo:

👉 May pag-asa ka pa ba?

👉 May inaasahan ka pa ba sa Diyos?

👉 O nabuhay ka na lang sa takot, pangamba, at pagod?

Ang Roma 15:13 ay hindi lang pang-post sa social media.

Ito ay:

panghawakan sa gitna ng pinakamadilim mong gabi.

VII. ANO ANG HITSURA NG TAONG NABUBUHAY SA PAG-ASANG ITO?

Hindi madaling sumuko – dahil may inaasahan siya kay Cristo.

Hindi mabilis bumitaw – dahil may hawak siyang pangako.

Hindi nabubuhay sa takot – dahil ang kinabukasan niya ay nasa kamay ng Diyos.

Hindi nanliliit sa sarili – dahil alam niyang mahal siya ng Diyos ng buong mundo.

VIII. ANG HULING MENSAHE NG ROMA 15:8–13

Kung pagsasamahin natin ang lahat:

✅ Tapat ang Diyos sa Kanyang pangako

✅ Si Cristo ang katuparan ng lahat

✅ Ang kaligtasan ay para sa Hudyo at Hentil

✅ Ang pag-asa ay para sa lahat ng bansa

✅ Ang Espiritu Santo ang pinagmumulan ng mananaganang pag-asa

✅ Ang simbahan ay tagapagdala ng pag-asang ito

PANGHULING PAGPAPATUNAY

Hindi ako nabubuhay para lamang sa mundong ito.

May pag-asa akong hindi kayang ibigay ng mundo.

May pag-asa akong hindi kayang wasakin ng problema.

May pag-asa akong hindi nauubos kahit paulit-ulit akong bumagsak.

Dahil ang pag-asang ito ay galing kay Cristo—

at ito ay para sa lahat ng bansa,

kabilang ako.