Buhay na Naglilingkod sa Ibang Bansa sa Pamamagitan ng Biyaya ni Cristo

ROMA 15:14–21

Kapatid, isipin mo ang mundo ngayon: napakaraming tao na naghahanap ng pag-asa, kapayapaan, at kasagutan sa kanilang mga problema.

May mga naguguluhan sa buhay, may mga napapagod sa paghihirap, may mga nawawala sa kanilang layunin, at may mga nagtatanong:

“Sino ang makakatulong sa akin? Sino ang magbibigay liwanag sa madilim kong sitwasyon?”

Sa ganitong mga oras, gusto kong ilapit sa’yo ang isang napakagandang katotohanan mula sa Roma 15:14–21:

Si Pablo, kahit napakaraming hamon sa kanyang ministeryo, ay naniniwala na ang mga Kristiyano ay may kakayahan at biyaya upang maging tagapaghatid ng pag-asa at katotohanan sa ibang tao—hindi para sa sarili, kundi para sa iba, sa pamamagitan ng kapangyarihan ni Cristo.

Tanungin natin ang ating mga sarili:

Gaano ka ba ka-ready na maging instrumento ng Diyos sa buhay ng iba?

Gaano ka ba ka-komportable na ipalagay na hindi lang para sa sarili ang biyaya ng Diyos, kundi para rin sa ibang tao?

Ang mga talatang ito ay magbubukas sa atin ng malalim na pag-unawa sa:

1. Kahusayan ng ating pananampalataya

2. Biyaya ng Diyos na nagpapalakas sa atin

3. Responsibilidad na maglingkod at magdala ng liwanag sa mundo

BASAHIN NATIN ANG ROMA 15:14–21 (BUOD NG DIWA)

Si Pablo ay nagpapahayag ng tiwala sa simbahan sa Roma.

Alam niya na sila ay puno ng kabutihan, kaalaman, at kakayahang magpayo.

Gayunpaman, ipinaliwanag niya ang kanyang layunin: maglingkod sa mga Hentil, dalhin sila sa pananampalataya, at ipalaganap ang ebanghelyo.

Binanggit niya ang kanyang misyon bilang isang lingkod ni Cristo:

Hindi nagtataglay ng sariling karangalan

Lahat ng ginagawa ay para sa paglilingkod sa Diyos

Ang layunin ay para sa katuparan ng pangako ng Diyos sa pamamagitan ng ebanghelyo

I. ANG KATOTOHANAN NG BIBLIYA: KAKAYAHAN SA PAMAMAGITAN NG BIYAYA (v. 14–15)

Pansinin natin kung paano tinuturing ni Pablo ang mga taga-Roma:

“Alam ko kayo’y sapat na sa bagay na ito…”

Ibig sabihin nito:

Ang mga Kristiyano ay may kakayahan sa biyaya ng Diyos. Hindi natin kailangan ng labis na paghikayat para gumawa ng mabuti. Mayroon tayong espirituwal na kaalaman at kabutihan na nagmumula sa Espiritu Santo.

Conversational na tanong:

Kapag iniisip mo ang iyong buhay, natatanong mo ba sa sarili mo:

“May kakayahan ba ako na maghatid ng pag-asa sa iba?”

Ang sagot ni Pablo:

Oo, kung nakatuon tayo sa Diyos, ang biyaya Niya ang magpapatibay sa atin.

II. ANG MISYON NG PAGLILINGKOD AY HINDI PARA SA SARILI (v. 16–17)

“Ito ang dahilan kung bakit ako ay naging lingkod ni Cristo…”

Makikita natin:

Ang layunin ni Pablo ay para sa kapakanan ng iba, hindi para sa kanyang sariling karangalan. Bawat salita, bawat kilos, bawat sakripisyo ay naka-align sa layunin ng Diyos.

Praktikal na aplikasyon:

Sa ating buhay, madalas nating isipin, “Ano ang makikinabang sa akin?” Si Pablo ay nagtuturo sa atin: ang tunay na paglilingkod ay nakatuon sa iba, at sa Diyos, hindi sa sarili.

III. ANG MGA PANGAKO NG DIYOS AY PINAPATUPAD SA PAMAMAGITAN NG ATING PAGSISIKAP (v. 18–21)

Si Pablo ay nagpahayag ng kanyang misyon:

“Dumating ako sa Espanya, dalhin ang ebanghelyo, at ipalaganap ang pangalan ni Cristo.” Ngunit hindi niya ginawa ito para sa sariling kapakinabangan, kundi upang matupad ang pangako ng Diyos.

Teolohikal na punto:

Ang Diyos ay tapat sa Kanyang pangako.

Ang ebanghelyo ay instrumento ng katuparan ng Kanyang plano.

Ang ating buhay na nakatuon sa paglilingkod ay bahagi ng plano ng Diyos.

Conversational reflection:

Nakatutulong ba ang iyong buhay sa pagpapalaganap ng ebanghelyo?

Ang iyong trabaho, relasyon, at araw-araw na kilos ba ay nakatuon sa paglilingkod sa Diyos?

IV. HINDI TAYO DAPAT MATANGGAP SA KALIWANAGAN NG DIYOS BILANG SARILING KARANGALAN

“Hindi ako nangahas na ipalaganap ang ebanghelyo sa mga lugar kung saan wala pang iba…”

Makikita dito ang kababaang-loob ni Pablo:

Hindi naghahanap ng sariling kapurihan

Hindi lumilitaw na bida

Lahat ay para sa katuparan ng plano ng Diyos

Praktikal na aral:

Ang paglilingkod ay hindi para sa pagpuri ng tao.

Ang tunay na tagumpay ay kapag nakita ng Diyos ang ating puso at puso ng iba na napapalapit sa Kanya.

V. ANG MGA KAPATID SA DIYOS AY KASANGGA SA PAGPAPALAGANAP NG EBANGHELYO

Pansinin ang tinig ni Pablo:

Hindi siya nag-iisa sa kanyang misyon

May kapatiran sa simbahan

May pagkakaisa sa layunin ng Diyos

Praktikal na aplikasyon:

Ang bawat Kristiyano ay may papel sa pagpapalaganap ng ebanghelyo.

Hindi kailangang maging apostol o pastor.

Ang simpleng pananalangin, salita, o gawa ng kabutihan ay bahagi ng pagpapalawak ng Kaharian ng Diyos.

VI. PANGHULING PAGPAPATUNAY

Ako ay isang lingkod ni Cristo.

Ako ay tinawag hindi para sa aking sarili, kundi para sa paglilingkod sa iba.

Ang aking buhay ay para sa katuparan ng pangako ng Diyos.

Ang biyaya ng Diyos ang nagpapalakas sa akin upang ipalaganap ang ebanghelyo.

Hindi ako naglilingkod para sa kapurihan ng tao, kundi para sa kaluwalhatian ng Diyos.

Ang aking puso ay bukas, ang aking kamay ay handa, at ang aking buhay ay ilalaan para sa pag-asa ng lahat ng bansa.

Leave a comment