ROMA 13:11–14

At ito’y gawin ninyo, yamang alam ninyo ang panahon, na ngayon ay oras na upang kayo’y magising mula sa pagkakatulog; sapagkat ang kaligtasan ay higit na malapit ngayon kaysa nang tayo’y magsimulang sumampalataya.

Ang gabi ay malalim na, at ang araw ay malapit na; kaya’t itapon na natin ang mga gawa ng kadiliman, at isuot natin ang mga sandata ng kaliwanagan.

Tayo’y lumakad na may kagandahang-asal, na gaya ng sa araw; hindi sa kalayawan at sa paglalasing; hindi sa kahalayan at sa kalibugan; hindi sa pakikipag-away at sa pagkainggit.

Sa halip, isuot ninyo ang Panginoong Jesu-Cristo, at huwag ninyong igugol ang inyong pagtataguyod sa mga pita ng laman.

Kung may isang salitang kayang gumising sa isang taong mahimbing ang tulog, ito ay ang salitang:

“GISING!”

Hindi ito bulong.

Hindi ito paalala lang.

Ito ay sigaw.

Ito ay babala.

Ito ay pagmamahal na hindi kayang manahimik habang nasa panganib ang minamahal.

At ito mismo ang tono ng Roma 13:11. Parang si Apostol Pablo ay nakatayo sa harapan ng Iglesya, hawak ang balikat ng bawat mananampalataya, at sinasabi:

“Hoy… gising ka na. Hindi na pwedeng matulog sa espiritu. Malapit na ang wakas. Malapit na ang kaligtasan.”

Mga kapatid, maraming Kristiyano ngayon ang:

Gising ang katawan Gising ang mata Gising ang schedule Pero tulog ang espiritu

Nagdarasal dati, pero ngayon bihira na.

Nagbabasa ng Biblia dati, pero ngayon social media na lang.

Nasusunog dati sa paglilingkod, pero ngayon pagod na pagod na.

At dito pumapasok ang Roma 13:11–14 — hindi ito mababaw na paalala; ito ay espirituwal na alarm clock ng Diyos.

Hindi ito mensahe na:

“Kapag ready ka na, saka ka bumangon.”

Ito ay mensahe na:

“Bumangon ka na ngayon, dahil ang oras ay hinog na.”

Sa araw na ito, hindi lang natin pag-aaralan ang salita ng Diyos.

Hahayaan nating gisingin tayo ng salita ng Diyos.

Tatamaan ang konsensya.

Yayanigin ang pananampalataya.

At ihahanda ang puso para sa liwanag.

I. “NGAYON NA ANG PANAHON” – ANG PANAWAGAN NG PAGGISING (v.11)

Sabi ni Pablo:

“Ngayon na ang oras upang kayo’y magising mula sa pagkakatulog.”

Hindi bukas.

Hindi sa susunod na buwan.

Hindi kapag mas madali na.

Kundi ngayon.

Ang pagkaantok sa espiritu ay mapanganib dahil:

Nagmumukha kang buhay, pero wala kang sigla Gumagalaw ka, pero wala kang direksyon Nagsisimba ka, pero wala nang apoy Nakikinig ka sa salita, pero hindi ka na natitinag

At ang dahilan kung bakit dapat kang gumising?

“Sapagat ang kaligtasan ay higit nang malapit ngayon.”

Ibig sabihin:

Mas malapit na ang pagbabalik ni Cristo Mas kaunti na lang ang pagkakataon Mas seryoso na ang laban Mas mahalaga na ang bawat araw

Kung noong una kang sumampalataya ay malapit na ang kaligtasan, lalo na ngayon.

Hindi ka pwedeng mamuhay na parang may unlimited time.

Hindi ka pwedeng mag-antala na parang walang katapusan ang mundo.

Hindi ka pwedeng matulog sa espiritu na parang hindi paparating ang Panginoon.

II. “ANG GABI AY PALIPAS NA” – ANG PAGPAPALIT NG PANAHON (v.12)

Sabi ni Pablo:

“Ang gabi ay malalim na, at ang araw ay malapit na.”

Ito ay larawan ng:

Gabi = kasalanan, kadiliman, kamangmangan, pagsuway Araw = kaligtasan, kaliwanagan, katotohanan, kabanalan

Ibig sabihin:

Ang panahon ng kasalanan ay hindi permanente.

Ang panahon ng liwanag ay paparating na.

Ngunit may mahalagang utos:

“Itapon na natin ang mga gawa ng kadiliman.”

Hindi sinabing:

“Unti-unti mong bawasan” “Pag-aralan mo muna” “Pag-isipan mo pa”

Kundi:

ITAPON.

Ang kasalanan ay hindi inaayos — inaalis.

Ang tukso ay hindi kinakaibigan — iniiwasan.

Ang dilim ay hindi pinagsasabayan — iniiwan.

At pagkatapos mong itapon ang gawa ng dilim, may kapalit:

“Isuot natin ang mga sandata ng kaliwanagan.”

Ang Kristiyano ay hindi lang inililigtas mula sa kasalanan —

binibigyan siya ng sandata para mabuhay sa kabanalan.

III. “MAMUHAY KAYO NA PARA BANG NASA LIWANAG” (v.13)

Sabi ni Pablo:

“Tayo’y lumakad na may kagandahang-asal, na gaya ng sa araw.”

Ibig sabihin:

Walang itinatago Walang doble-karang buhay Walang lihim na kasalanan Walang hypocrisy

Tapos binanggit niya ang mga gawa ng laman na dapat iwasan:

Kalayawan Paglalasing Kahalayan Kalibugan Pag-aaway Pagkainggit

Mapapansin mo, hindi lahat ito “malalaking kasalanan” sa paningin ng mundo.

Ang pagkainggit at pag-aaway ay kadalasan tinatrato lang na “normal.”

Ngunit sa mata ng Diyos:

Ang lahat ng ito ay gawa ng kadiliman.

Hindi mo pwedeng sabihing:

“Kristiyano ako,”

pero:

Palaging galit Palaging naiinggit Palaging may lihim na kasalanan Palaging nakikipag-away

Ang buhay sa liwanag ay hindi perpekto —

pero tapat, malinis, at bukas sa Diyos.

IV. “ISUOT NINYO ANG PANGINOONG JESU-CRISTO” (v.14)

Ito ang pinakamatinding pahayag sa buong teksto:

“Isuot ninyo ang Panginoong Jesu-Cristo.”

Hindi lang ito tungkol sa asal.

Hindi lang ito tungkol sa gawa.

Ito ay tungkol sa IDENTITY.

Kapag sinabing “isuot mo si Cristo,” ibig sabihin:

Siya ang iyong karakter Siya ang iyong disposisyon Siya ang iyong reaksyon Siya ang iyong desisyon Siya ang iyong identidad

Hindi lang:

“Kristiyano ako sa titulo”

kundi:

“Kristiyano ako sa pamumuhay.”

At kasunod na utos:

“Huwag ninyong igugol ang inyong pagtataguyod sa mga pita ng laman.”

Ibig sabihin:

Huwag mong planuhin ang kasalanan Huwag mong bigyan ng espasyo ang tukso Huwag mong kaibiganin ang kahinaan mo Huwag mong pakainin ang laman

Dahil ang sinusustentuhan mo — iyon ang lalakas.

Kung laman ang pinapakain mo—kasalanan ang lalakas.

Kung espiritu ang pinapakain mo—kabanalan ang lalago.

V. PAGTATAPOS

Ang Roma 13:11–14 ay hindi para sa mahihinang loob.

Ito ay para sa mga Kristiyanong:

Handa muling magising

Handa muling bumangon

Handa muling magsisi

Handa muling mabuhay sa liwanag

Ito ang tanong sa araw na ito:

Ikaw ba ay gising na sa espiritu — o natutulog pa rin sa kasalanan?

Ang gabi ay palipas na.

Ang araw ay malapit na.

Ang Panginoon ay paparating na.

Hindi ito panahon ng paglalaro sa kasalanan.

Hindi ito panahon ng pag-aantala sa pagsunod.

Hindi ito panahon ng espirituwal na antok.

Ito ay panahon ng liwanag.

Ito ay panahon ng kabanalan.

Ito ay panahon ng pagiging totoo kay Cristo.