ROMA 16:25–27

Kapatid, sa pagtatapos ng Aklat ng Roma, binigyang-diin ni Pablo ang hindi masukat na kapangyarihan ng Diyos sa pamamagitan ng ebanghelyo. Ang Roma 16:25–27 ay tila isang epilogo na nagbubuod sa buong mensahe ng aklat: ang ebanghelyo ay kapangyarihan ng Diyos, at ang pananampalataya ay tulay sa ating tagumpay at paglakas sa Kanya.

Maraming pagkakataon sa ating buhay na nararamdaman natin ang kahinaan. Maraming beses tayong nag-iisip: “Paano ko malalampasan ang pagsubok na ito?” o “Sapat ba ang aking pananampalataya?” Ngunit sa talatang ito, ipinapaalala ni Pablo na ang kapangyarihan ng Diyos ay higit sa ating kahinaan, at sa pamamagitan ng ebanghelyo, tayo ay patuloy na tinatayo at pinapalakas.

Ngayong araw, himayin natin ang talata sa tatlong bahagi:

1. Ang Kapangyarihan ng Diyos ay Ipinapahayag sa Ebanghelyo (v.25)

2. Ang Pananampalataya ay Tahanan ng Kanyang Lakas (v.26)

3. Karangalan at Papuri sa Diyos Magpakailanman (v.27)

I. ANG KAPANGYARIHAN NG DIYOS AY IPINAPAHAYAG SA EBANGHELYO (v.25)

“Ngayon ay ipinapahayag sa atin ang kapangyarihan ng Diyos, na Kanyang ipinakita sa pamamagitan ng ebanghelyo, ayon sa banal na kasulatan.”

Ang ebanghelyo ay hindi lamang impormasyon; ito ay kapangyarihan na gumagalaw at nagbabago.

Sa bawat pagbasa natin ng salita ng Diyos, ang kapangyarihan nito ay nagpapalakas, nagbibigay pag-asa, at nagtutuwid ng landas ng ating buhay.

Kahit sa panahon ng kahinaan, ang ebanghelyo ang nagsisilbing sandigan at tanglaw.

Pagninilay:

Nakikita mo ba ang ebanghelyo bilang kapangyarihan sa iyong pang-araw-araw na buhay?

Sa mga hamon at pagsubok, ginagamit mo ba ito bilang gabay at lakas?

Praktikal na aplikasyon:

Bawat araw, basahin at pagnilayan ang salita ng Diyos, hindi lang bilang kwento kundi bilang pinagmumulan ng lakas at gabay.

Isaisip na ang bawat salita ay may layunin: patatagin ang pananampalataya at pagtitiwala sa Diyos.

II. ANG PANANAMPALATAYA AY TAHANAN NG KANYANG LAKS (v.26)

“Ngayon ay ipinapahayag sa lahat ng mga bansa, upang sumunod ang pananampalataya sa Kanyang karangalan.”

Ang pananampalataya ay tulad ng tulay kung saan dumadaloy ang kapangyarihan ng Diyos.

Hindi natin nakikita o nahahawakan ang buong kapangyarihan ng Diyos, ngunit sa pamamagitan ng pananampalataya, nararanasan natin ito sa ating buhay.

Pananampalataya ay aktibong pagtugon sa Diyos sa Kanyang salita at pangako.

Pagninilay:

Nasaan ka sa iyong pananampalataya ngayon?

Sa kabila ng mga pagsubok, nananatili ka bang nagtitiwala sa kapangyarihan ng Diyos?

Praktikal na aplikasyon:

Gawin ang pananampalataya bilang pundasyon sa lahat ng desisyon at kilos.

Lumapit sa Diyos sa panalangin at pagsunod, dahil sa pananampalataya, Kanyang ipinapahayag ang Kanyang lakas.

III. KARANGALAN AT PAPURI SA DIYOS MAGPAKAILANMAN (v.27)

“Sa Kanya ang karangalan sa walang hanggang panahon. Amen.”

Ang layunin ng lahat ng bagay: ang Diyos ay karapat-dapat sa papuri at karangalan magpakailanman.

Ang ebanghelyo ay hindi lamang kapangyarihan kundi instrumento ng papuri sa Diyos.

Ang ating pananampalataya at tagumpay sa buhay ay nagbibigay kaluwalhatian sa Kanya, hindi sa atin.

Pagninilay:

Sa bawat tagumpay o pagsubok, sino ang ating pinupuri?

Ang ating buhay ba ay nagiging patotoo ng kapangyarihan at karangalan ng Diyos?

Praktikal na aplikasyon:

Ipamalas ang kabutihan at biyaya ng Diyos sa lahat ng aspeto ng buhay.

Huwag maghangad ng sariling papuri; lahat ay para sa Diyos.

PANGWAKAS NA PAGNINILAY

Ang ebanghelyo ay kapangyarihan ng Diyos sa ating buhay.

Ang pananampalataya ay daan upang maranasan natin ang Kanyang lakas.

Lahat ng bagay ay para sa karangalan at papuri ng Diyos magpakailanman.

Declaration:

“Ako ay mananatiling matatag sa pananampalataya. Sa pamamagitan ng Diyos, ako ay pinapalakas at pinapalakpakan. Ang aking buhay at bawat gawa ay alay sa Kanyang karangalan at papuri magpakailanman. Amen.”