1 Pedro 4:1–2

“Yamang si Cristo ay nagdusa sa laman, magarmas din kayo ng gayunding pag-iisip, sapagkat ang nagdusa sa laman ay humiwalay na sa kasalanan, upang ang nalalabing panahon ng kanyang buhay sa laman ay huwag nang mamuhay ayon sa pita ng tao kundi ayon sa kalooban ng Diyos.”

PANIMULA: ANG LABANAN AY NASA ISIP MUNA

Araw-araw, may laban na hindi nakikita ng mata.

Walang dugo.

Walang sigawan.

Pero ito ang pinakamabigat sa lahat ng laban:

👉 Ang laban sa loob ng isip.

Dito nag-uumpisa ang kasalanan.

Dito rin nag-uumpisa ang tagumpay.

Maraming tao ang gustong magbago:

Gusto nilang tumigil sa galit.

Gusto nilang lumaya sa bisyo.

Gusto nilang iwan ang lihim na kasalanan.

Pero iisa ang problema:

👉 Ang gusto ng puso ay hindi pa naaayon sa isip.

👉 At ang isip ay hindi pa lubusang naaayon kay Cristo.

Kaya sinasabi ni Pedro:

“Mag-armas kayo ng gayunding pag-iisip.”

Ibig sabihin:

Ang Kristiyanong buhay ay hindi lang laban ng ugali,

ito ay laban ng pananaw, pag-iisip, at direksyon ng puso.

TALATA 1 — “YAMANG SI CRISTO AY NAGDUSA SA LAMAN…”

Hindi nagsimula si Pedro sa utos.

Nagsimula siya sa alaala ng krus.

👉 Bago ka sabihan ng Diyos na lumaban sa kasalanan, ipinaalala muna Niya kung paano lumaban si Cristo para sa’yo.

Si Jesus ay:

✅ hindi lang nasaktan sa salita

✅ hindi lang napahiya

✅ hindi lang tinanggihan

👉 Siya ay literal na nagdusa sa laman.

May sugat.

May dugo.

May sakit.

May kamatayan.

Bakit?

👉 Hindi dahil nagkasala Siya, kundi dahil tayo ang nagkasala.

Ito ang pundasyon ng lahat:

Ang Kristiyanong pamumuhay ay hindi nakatayo sa sariling lakas—kundi sa tapos na gawa ni Cristo.

“MAG-ARMAS KAYO NG GAYUNDING PAG-IISIP”

Napakahalaga ng salitang “armas.”

Ang pag-iisip pala ay:

✅ sandata

✅ pananggalang

✅ panlaban sa kasalanan

Ibig sabihin:

👉 Kung mali ang isip, talo na ang buhay.

👉 Kung tama ang isip, may laban ang puso.

Ang isip ni Cristo ay ganito:

handang magtiis kaysa magkasala,

handang mawalan kaysa sumuway,

handang masaktan kaysa itakwil ang kalooban ng Diyos.

Kaya kapag ang tanong ng isip mo ay:

❌ “Ano ang masarap?”

❌ “Ano ang uso?”

❌ “Ano ang gusto ko?”

Hindi pa ito ang isip ni Cristo.

Ang isip ni Cristo ay palaging nagtatanong:

👉 “Ano ang kalooban ng Diyos?”

“SAPAGKAT ANG NAGDUSA SA LAMAN AY HUMIWALAY NA SA KASALANAN”

Hindi sinasabi dito na ang pagdurusa ang nagliligtas.

Ang ibig sabihin nito:

👉 Ang taong handang magbata para sa Diyos ay taong nagpasya nang talikuran ang kasalanan.

Bakit?

Dahil ang kasalanan ay naghahanap ng aliw,

ang pananampalataya ay naghahanda ng sakripisyo.

Ang taong gustong manatili sa kasalanan:

❌ ayaw masaktan

❌ ayaw mawalan

❌ ayaw mapagsabihan

Pero ang taong sumusunod kay Cristo:

✅ handang mawala

✅ handang masaktan

✅ handang tumanggi

✅ handang magbago

Hindi dahil madali,

👉 kundi dahil mas mahal niya ang Diyos kaysa sa kasalanan.

TALATA 2 — “UPANG ANG NALALABING PANAHON NG BUHAY…”

Dito nagiging personal ang talata.

Hindi sinasabi ni Pedro:

“Ang buong buhay mo…”

Ang sabi niya:

“Ang nalalabing panahon ng iyong buhay.”

Ibig sabihin:

👉 May natitira ka pang oras.

👉 May natitira ka pang mga araw.

👉 May natitira ka pang mga pagkakataon.

At ang tanong:

Paano mo gagamitin ang natitirang buhay mo?

“HUWAG NANG MAMUHAY AYON SA PITA NG TAO…”

Dalawang direksyon lang ang buhay:

✅ ayon sa pita ng tao

✅ ayon sa kalooban ng Diyos

Ang pita ng tao ay:

panandalian,

makasarili,

masarap sa simula,

mapait sa huli.

Ang kalooban ng Diyos ay:

mahirap minsan sa simula,

masakit minsan sa proseso,

pero laging may buhay,

laging may kapayapaan,

laging may bunga sa huli.

“KUNDI AYON SA KALOOBAN NG DIYOS”

Ito ang sukatan ng totoong pagbabago:

👉 Hindi kung gaano ka na katagal sa iglesia, kundi kung sino na ang sinusunod ng buhay mo.

Hindi sapat ang:

may Biblia ka,

may ministry ka,

may posisyon ka,

Kung ang direksyon ng buhay mo ay hindi pa rin:

👉 ayon sa kalooban ng Diyos.

ISANG KUWENTONG PANG-BUHAY

May isang lalaki na matagal na sa bisyo.

Alam niya na mali.

Ilang beses na siyang nangakong titigil.

Ilang beses na siyang bumalik.

Isang araw, habang binabasa niya ang talatang ito, tumigil siya sa isang linya:

“Mag-armas kayo ng gayunding pag-iisip…”

Sabi niya:

“Hindi pala sapat ang gusto kong tumigil.

Kailangan ko ring baguhin kung paano ako mag-isip.”

Mula noon, hindi agad naging madali ang laban.

May tukso.

May pagod.

May balik ng dating gawi.

Pero may bagong sandata na siya:

👉 Ang isip na kay Cristo na ang hawak.

At unti-unti, ang dating may hawak sa kanya,

siya na ang humihiwalay.

PASTORAL-THEOLOGICAL NA KATOTOHANAN

✅ Ang pagdurusa ni Cristo ang ugat ng ating kalayaan.

✅ Ang pag-iisip na ayon kay Cristo ang sandata laban sa kasalanan.

✅ Ang buhay-Kristiyano ay hindi lang pag-iwas sa mali, kundi pagsunod sa tama.

✅ Ang tunay na pagbabago ay hindi lang paglayo sa kasalanan, kundi paglapit sa kalooban ng Diyos.

PANG-DEVOTIONAL NA BUOD

👉 Kapag ang isip mo ay para na kay Cristo,

ang kasalanan ay unti-unting nawawalan ng kapangyarihan sa iyo.

👉 Kapag ang tanong mo na sa buhay ay:

“Ano ang kalooban ng Diyos?”

ang direksyon ng buhay mo ay kusang nagbabago.

MGA TANONG PARA SA SARILING PAGBUBULAY

Kanino ba talaga nakasunod ang isip ko—sa pita ko ba o sa kalooban ng Diyos?

Anong kasalanan ang patuloy na lumalakas dahil hindi ko pa isinusuko ang pag-iisip ko?

Kung haharap ako ngayon sa Diyos, masasabi ko bang ang “nalalabing panahon” ng buhay ko ay para na sa Kanya?

PANGWAKAS NA PAGBUBULAY

Ang tunay na Kristiyano ay hindi lang yung umiwas sa kasalanan.

Ang tunay na Kristiyano ay yung namumuhay na ayon sa kalooban ng Diyos.

At ang lahat ng ito ay nagsisimula sa isang desisyon:

👉 Ibigay ang isip kay Cristo,

upang ang buong buhay ay sumunod sa Diyos.